Pearl Harbour en Florida

Donderdag 17 juni

Vandaag zijn we weer een stukje rond gaan rijden naar de west en noord kust van Hawaii. Dit is de kust waar vooral gesurft wordt omdat het bekend staat om de perfecte golven die echt zo’n kokertje vormen waar je dan doorheen kan ongeveer. Onderweg naar die kust zijn we eerst bij een uitkijkpunt uitgestapt. Het was boven op en berg en je kon er vandaan zegmaar neer kijken op de vallei. Wat je zag was eigenlijk vooral een klein stadje met een golfbaan en een botanische tuin en daarachter was de kust. Vlak bij de kust lagen allemaal kleine eilandjes die eigenlijk meer gewoon grote stenen zijn, waar je dus ook niet op kunt wonen. Ook kon je nog een krater zien wat de resten waren van iets wat oorspronkelijk een vulkaan was. Het zag er eigenlijk meer uit als twee heuvels met een gat er tussen, maar dat gat was dus de krater. Verder waaide het op de berg ontzettend hard. Ik snap niet waar die wind ineens vandaan kwam, want het waaide verder nergens. Maar het maakte het niet handiger dat ik een jurkje aan had gedaan, haha. Na het uitkijkpunt hebben we weer even gereden en toen zijn we op een strandje uitgestapt. Het water in de zee is hier heel erg warm, wat eigenlijk wel lekker is. Verder kon je vanaf het strand uitkijken op een klein eilandje die vlak bij lag die de Chinese hoed wordt genoemd. Het is een soort grote rots in de vorm van zo’n rijstoogst hoedje of iets dergelijks. Eigenlijk gewoon een beetje een plat geslagen driehoek. Daarna zijn we even gestopt bij een cultureel museum. We zijn er niet naar binnen gegaan, want het was heel druk en we hadden er niet echt zin in. Maar er stonden hele leuke (typisch Hawaiiaanse) totempalen overal langs de weg, dus die moesten toch eventjes op de foto vond ik. Na de totempalen zijn we doorgereden naar de supermarkt waar we lunch hebben gekocht. Daarna zijn we naar een strand gegaan en hebben we daar een tijd gezeten. Je kon allemaal mensen zien surfen en paddle-surfen. Bij paddle-surfen sta je rechtop op je surfplank en heb je zo’n peddel die je ook hebt als je gaat kanoën en die gebruik je dan om vooruit te komen. Het enige nadeel van de zee hier is dat er overal stenen in het water liggen. Je kan dus niet even zomaar het water in gaan, want als je op een steen valt door een golf dan baal je wel een beetje. Daarna zijn we weer gewoon terug naar het hotel gereden, ik weet niet echt wat we toen zijn tegengekomen want ik was in slaap gevallen. Maar volgens mij was het vooral dat we in de file stonden om de stad in te komen. Wat wel opvalt trouwens is dat er hier echt niet normaal veel limousines rijden. Je komt er sowieso om de vijf minuten eentje tegen. Ik weet niet waarom, maar ik denk dat mensen hier gewoon limo’s huren voor een dag ofzo (?). Maar goed, morgen vliegen we weer door naar Florida via Los Angeles.

Vrijdag 18 juni

Gisteren avond hebben we nog even besloten om naar Pearl Harbour te gaan. We vliegen vandaag pas heel laat dus dit kunnen we mooi nog ’s ochtends / ’s middags doen. Eerst moeten we alle koffers inpakken. Na dat te hebben gedaan zijn we uitgecheckt, hebben we onze koffers weer ingecheckt in een speciale ruimte voor de koffers en daarna zijn we in de auto gestapt. We mochten in principe niks mee naar Pearl Harbour vanwege veiligheidsredenen. Als we aankomen is de parkeerplaats helemaal vol behalve een paar plaatsen ergens helemaal achteraan dus het is druk druk druk. Als we bij de kaart verkoop komen blijkt dat een tour naar het bekendste marineschip (USS Arizona) al ‘uitverkocht’ is. Er zijn een paar tours die gratis zijn en daar is dit er eentje van. Wij kopen kaartjes voor drie andere plaatsen die je kunt bezoeken en stappen in de bus die ons er naar toe gaat brengen. Met de bus rij je het eiland op waar Pearl Harbour echt lag. Het is een soort eilandje tussen twee rivieren die het land in gaan en de rest van het monument is op het vaste land. Maar ik zal eerst even vertellen wat Pearl Harbour nou eigenlijk is en waarom het een bekende plek is, voor al de mensen die misschien alleen de naam kennen of totaal niet weten wat het is… Ik heb er hier een film over gekeken dus ik kan het even uitleggen, haha. Op 7 december 1941 heeft Japan Amerika aangevallen. Japan was bang dat Amerika zich met de Tweede Wereldoorlog zou bemoeien en had besloten een verrassingsaanval op Pearl Harbour te doen. Dit was (en is) een militaire legerbasis van de Verenigde Staten en het lag het dichts bij Japan in de buurt. Door de aanval zouden alle schepen en vliegtuigen van de VS uitgeschakeld zijn. Wat er voor zou zorgen dat ze in ieder geval voorlopig niet meer zouden kunnen aanvallen. De VS had wel al vele schepen (die allemaal een naam van een staat kregen) en vliegtuigen op Pearl Harbour staan, maar dat was meer uit voorzorg dan dat ze van plan waren daadwerkelijk mee te vechten. Alle vliegtuigen stonden netjes vleugel aan vleugel op een groot veld zodat het onmogelijk was om ze te laten opstijgen. En ze hadden er ook nog geen munitie in gedaan. Wat de Japanners hadden bedacht om te doen was met zes onderzeeërs en drie vliegdekschepen van Japan naar Hawaii te varen. De onderzeeërs waren om de andere schepen te beschermen. Die schepen stonden namelijk vol met ontzettend veel vliegtuigen. Als verrassing wilde de Japanners dus die vliegtuigen de lucht in sturen om Pearls Harbour te bombarderen. In totaal hebben ze iets van driehonderd vliegtuigen de lucht in gestuurd. Ze waren verdeeld over twee groepen. Zo’n groep was opgedeeld uit vliegtuigen die bommen werpen en vliegtuigen die voor de bomvliegtuigen vlogen om ze te beschermen en eventuele vliegtuigen van de VS neer te schieten. Op 7 december kregen de Amerikanen een signaal op hun radar dat er vele vliegtuigen hun kant op kwamen. Ze hadden toevallig de pech dat er die dag nieuwe oorlogsvliegtuigen werden geleverd zouden worden aan Hawaii vanaf het ‘vaste land’ van de VS. Er werd dus gedacht dat dat deze vliegtuigen waren en dat de mensen die bij de radars stonden zich geen zorgen hoefden te maken. De vliegtuigen waren natuurlijk van de Japanners die de hele haven hebben platgebombardeerd. Vele schepen zijn gezonken samen met de mensen die aan boord waren. Sommige levens hebben ze nog kunnen redden maar er zijn toch heel veel mensen dood gegaan. Bij de USS Arizona, het schip dat dus zo bekend is, heeft de bom precies de munitiekamer geraakt wat voor een gigantische ontploffing zorgde en ieder bemanningslid is dan ook gestorven. Dit schip ligt nog steeds op de bodem en is als herdenkingsmomument dus ook niet verplaatst. Nadat dit de haven en de schepen waren gebombardeerd kwam de tweede linie van vliegtuigen van de Japanners. Deze heeft ook de vliegtuigen verwoest. De VS heeft nog wel iets van 5 vliegtuigen in de lucht gekregen en daarmee er dacht ik 21 van de Japanners neer gekregen, maar het is toch allemaal maar triest. We zijn langs een aantal begraafplaatsen gereden met onze bus en er staan dan gewoon zoveel grafstenen. Een aantal bewoners en vooral mariniers zijn gestorven. En de vele schepen en vliegtuigen waren dus volledig verwoest of hadden in ieder geval reparatie nodig. Waarom deze haven en deze dag nou zo bekend is, is omdat dit de dag is dat Amerika zich in de oorlog mengde. Op deze dag verklaarde de Verenigde Staten dus de oorlog aan de Japan en werd zo betrokken in de Tweede Wereldoorlog.

Wij zijn met onze bus eerst naar de USS Missouri gegaan. Dit was dus een van de marineschepen van de VS. We hebben hier een rondleiding gekregen. Op de boot staan drie gigantische geweren die rond kunnen draaien. Ieder geweer kon om de 30 seconden schieten tot op 23 kilometer afstand. Dit schip is ook bekend, omdat hier de vrede met Japan is getekend wat het officiële einde van de Tweede Wereldoorlog betekende. Duitsland had zich namelijk al eerder overgegeven. Op het schip waren afgevaardigden van verschillende landen die dit moesten tekenen en er was ook admiraal van Nederland bij (Helfrich). Deze vrede is trouwens getekend na de aanval op Hiroshima (met de atoombom). In de boot zat aan een zijkant ook een kleine deuk, die is hier gekomen omdat een kamikaze vliegtuig van de Japanners er tegen aan is gevlogen. Hij was voordat hij het schip goed kon raken neergeschoten. Wat ik wel weer goed vond is dat de VS de Japanner die dus in dat vliegtuig zat een echte begrafenisceremonie hebben gegeven. Na de rondleiding mochten we zelf nog door het schip lopen. Zo konden we zien hoe de mariniers ongeveer hadden geleefd. De slaapkamers zijn heel klein en je zou er spontaan claustrofobisch van worden. Er zaten ontzettend veel bedden in één kamer en dan twee boven elkaar. Het bed was ook nog heel klein en smal. Mensen deelden hun bed met meerdere mensen. Als de ene aan het werken was sliep de ander. Het matras kon je ook optillen en daar onder was zegmaar een soort kast / lade van hun al hadden ze ook nog een kluisje. Ook konden we de keukens en eetruimtes bekijken en de kamers waar mensen dus hun taken uitvoerde. (zoals de bestuurskamer en de kamer met de motors en de kamer waar de munitie geladen kon worden) Verder was alles heel erg laag, dus Bas en pappa moesten steeds bukken. En het schip had denk ik negen lagen. Het schip was ook nog bijzonder smal, maar dat komt omdat hij door het Panamakanaal moest passen en die is heel smal… Nadat we het schip hadden bekeken zijn we naar het luchtvaartmuseum wat ze hier hebben gegaan. Er stonden iets van vijf vliegtuigen in, wat verder niet zo indrukwekkend was omdat je ook geen tour kon krijgen. En omdat Bas het heel de tijd staan nog niet volhield zijn we maar gewoon de bus weer in gestapt naar het vaste land. Daar hebben we toen dus die film gekeken, die echt heel indrukwekkend was. En vervolgens zijn we naar de USS Bowfin gegaan. Dit is een onderzeeër. Voor de onderzeeër kregen we een koptelefoontje met een soort afspeelapparaatje voor een audiotour. De onderzeeër was nog krapper dan het marineschip. De mensen slapen gewoon letterlijk boven de torpedo’s en raketten. Verder had dit schip natuurlijk ook weer een keuken en een machine kamer. En een aantal geweren. Ze hadden ook mitrailleurs op het dek staan die nog een hele goede telescoop eraan vast hadden. Het verbaasde me eigenlijk wel hoe ver je er mee kon kijken. Daarna konden we nog naar een soort ruimte wat een deel van een onderzeeër voorstelde. Dit was de bestuurskamer met de periscoop. Het is toch best raar dat als je gewoon rechtdoor kijkt je ineens heel veel boven je kan zien, maar goed het is natuurlijk wel handig als je onder water zit. Na al deze dingen te hebben gezien zijn we weer terug naar ons hotel gegaan om onze koffers op te halen en naar het vliegveld te rijden. Hier hebben we nog wat gegeten en toen zijn we met een vol vliegtuig naar LA gevlogen.

Zaterdag 19 juni

Voor de vlucht van Hawaii naar LA hadden we eerst vertraging, maar gelukkig hadden we wind mee waardoor we die tijd eigenlijk weer in hadden gehaald, want Nederland speelde namelijk. We wisten al dat we de eerste helft zouden missen maar we hoopte in ieder geval nog wat van de tweede helft te zien. Uit het raam kijken deze vlucht was nou niet echt bijzonder, omdat het alleen maar zee is. Toen we in LA aankwamen ging alles eigenlijk heel snel omdat we niet door de security heen hoefden, omdat we al in de Verenigde Staten waren (Ja, daar hoort Hawaii ook bij al vergeet ik dat wel eens…) Daarna zijn we hard op zoek gegaan naar een tv, maar dat was niet gelukt. Dat was wel weer eventjes jammer maar omdat het iets van drie uur ’s nachts was waren alle restaurants nog dicht en konden we dus niet ergens in een sportsbar gaan kijken. Ik vind het eigenlijk wel raar dat de winkels en restaurants dicht gaan want een vliegveld is altijd open, maar goed. Toen hebben we internet gekocht om het zo te volgen. De beelden deden het niet, omdat we niet in Nederland zijn. Maar we konden naar de radio luisteren dus dat was in ieder geval wat en zo hoorde we in ieder geval nog dat Nederland won… Daarna kunnen we na nog eventjes te wachten het vliegtuig weer in op weg naar Orlando. LA ziet er van bovenaf wel leuk uit. Je ziet eigenlijk vooral heel veel lichtjes, want het is er heel erg volgebouwd. Als we in Florida aankomen is het tijdsverschil met Hawaii weer zes uur. Vanaf Florida is ons tijdsverschil met jullie nu ook zes uur, dus jullie leven zes uur later dan wij. In Orlando halen we de huurauto op (ging weer heel soepel, de auto was er nog niet dus we moesten een half uur wachten maar goed) en rijden we naar Palm Coast. Daar gaan we gelijk allemaal voor de tv hangen en bestellen we pizza. Op tv konden we toen een herhaling van de wedstrijd van Nederland zien wat wel leuk was. Dan snap je tenminste nog wat er echt is gebeurd. En daarna gaan we naar bed. Het irritante met zoveel tijdsverschil is alleen dat het heel erg jetlag gevoelig is en je vaak dus pas heel laat in slaap kan vallen…

Zondag 20 juni

Vandaag is dus onze eerste echte dag weer terug in ons huisje. Jullie hebben vast geen idee hoe het er ook maar een beetje uitziet dus ik zal het even soort van uitleggen ;). We wonen op een soort park waar heel veel appartementen zijn die in aparte gebouwen zitten die over het park verdeeld zijn. In het midden van het park ligt een meer en daar kijkt ons huisje ook op uit. We zitten op de tweede verdieping. De deur zit gewoon op de begane grond naast de mensen die onder ons wonen. Het enige verschil is eigenlijk dat wij zodra we de deur open hebben gedaan een trap omhoog lopen. Ons huis bestaat uit twee badkamers (eentje tussen de kamer van Bas en mij in en eentje aan die van mn ouders vast). Mn ouders hebben een slaapkamer met badkamer en daaraan weer een inloopkast vast. Verder hebben we nog een balkon waar je op kunt zitten en dan zie je dus het meer. En dan hebben we nog een woonkamer die aan de keuken en eetkamer vast zit. We doen eigenlijk vooral van die algemene dingen zoals je tas uitpakken en boodschappen doen. Ook hebben we een printer gekocht, zodat we de toetsen kunnen uitprinten en de gemaakte toetsen weer kunnen scannen. En we hebben wifi gekocht, zodat we met alle drie de computers nu kunnen internetten. Bas die kan alweer lopen zonder steun en verder moest ik vooral leren. ’s Middags zijn we nog naar het zwembad gegaan. Hier zitten altijd een paar oudere vrouwen die ontzettend bruin zijn. Ze wonen allemaal ook op het park en dit is zegmaar hun verzamelpunt. Verder is het in deze tijd van het jaar ook vaak druk-achtig met kleine kindjes, omdat die nu vakantie hebben. Vandaag hebben we trouwens ook vaderdag gevierd. Daar doen ze ook hier aan en we hadden al kadootjes gekocht op Hawaii. De rest van de week hebben we nog niet echt iets gepland maar meestal zijn de dagen hier in Florida niet echt druk. xxxx