Mackay en Fraser Island en Brisbane

Wat ik steeds van iedereen hoor is dat het druk druk druk is daar in Nederland. Nu kom ik er zelf een beetje achter dat dat hier ook zo is, aangezien ik gigantisch achterloop met blog schrijven (zo’n twee weken….) maaar goed, dat ga ik nu allemaal weer inhalen en kijken of mijn geheugen me niet in de steek heeft gelaten. En als het me gaat lukken zet ik er ook nog wat fotos op (A). Oh en wil er iemand aub een beessie (die wk-dingen) voor mij bewaren?? Ik zag ze op een plaatje en ik vind ze leuk, haha.

Zondag 30 mei

Vandaag zijn we dus een heel eind gaan rijden. We moesten iets van 750 kilometer naar het zuiden. Wat dus ook weer betekent dat we naar kouder weer gaan. Langs de weg staan overal suikerplantages en bananenplantages (met stijlvolle gekleurde zakjes er omheen zodat de beestjes er niet bij kunnen). Ook is er een treinrails. Die wordt hier niet gebruikt voor mensen, want mensen gaan hier naar mijn idee niet met de trein maar het suiker wordt er wel mee vervoerd. Heel de tijd dat we hebben gereden zijn er misschien twee treinen (canetrains, heel origineel aangezien ze sugarcane vervoeren) langsgereden. Dus er hard wordt de rails niet gebruikt. Na een paar uitrust-stops zijn we bij Mackay aangekomen waar we een huisje hebben. Het parkje hier zit aan het strand en wij hebben geluk met een huisje die ook echt aan de zee en het strand zit. (de rest van de huisjes staan achter die van ons, gheghe…) Ons huisje zit aan een ander huisje vast en samen met dat huisje delen we ook een zwembad. (ieder huisje heeft hier een soort van privé zwembad dus) En we hebben geen buren wat het alleen nog maar beter maakt. ’s Avonds zijn we nog pizza gaan halen in een soort van winkelcentrum in de buurt die eigenlijk alleen maar bestond uit afhaalrestaurants. De man die de pizza’s gaf heeft nog op z’n beste Italiaans ons bon appetido gewenst. Hij is er duidelijk er goed in…

Maandag 31 mei

Vandaag was eigenlijk een rustige dag. Hier in Mackay (spreek uit: makaai trouwens) is eigenlijk niet heel bijzonder veel te doen tenzij je van kunstgalerijen houdt. (ik niet…) En je kan nog naar een platypusbos, maar het is niet zeker dat je er dan eentje ziet en wij zijn al gelukkig met ons beestje… (oh jongens, jaa het is van phineas en ferb – heel goed brigit -, maar donna zei dat ze dat niet kende. vandaaar., en donna eigenlijk lijkt psyduck er niet echt op, dat is meer een badeend vind ik hahah. en Jordi, ik snap echt níet hoe je op pikachu komt want ehm ik weet niet wat dat is, een muis ofzo. Maar in ieder geval geen platypus….) maar goed. Verder is het hier vooral op het suiker gericht en daar kan je naar toe, maar alleen als ze oogsten, wat nu niet is. Dus wij hebben gepland om hier eigenlijk niets te doen, behalve dan weer huiswerk helaas. Ik mag me op mn maatschappijleer werkstuk storten (een vervangende opdracht omdat ik niet kan debatteren vanaf hier.) en eigenlijk is het nog best ingewikkeld want informatie opzoeken zonder dat je goed internet hebt gaat niet zo soepel. Iedere keer dat we goed internet hebben zoek ik maar gewoon een aantal pagina’s op die me handig lijken en dan hoop ik dat daar goede informatie in staat… Hier doet het internet het in ieder geval alleen buiten. Binnen hebben we echt ieder hoekje afgezocht maar blijkbaar werkt ons dak van het huisje als een soort bunker dus er komt geen internet doorheen. Dus ’s avonds als het alweer kouder wordt kunnen we buiten zitten om nog te computeren met de beestjes in het donker. Al is het toch niet zo erg, maar je merkt wel dat het hier bijna winter is. Het is kouder dan we gewend zijn en we lopen af en toe zelfs met een vest aan. (vooral ’s ochtends en ’s avonds omdat het heel erg afkoelt..) Verder heb ik vandaag ook nog gezwommen. Nou eigenlijk ben ik meer het zwembad ingedoken omdat er geld op de bodem lag. (bleek 10 cent te zijn, dat was wel een tegenvaller… - ik herken de munten hier niet) maar zo sprong ik er in ieder geval in één keer in, terwijl het koud was. Haha. Morgen hebben we dus eigenlijk ook weer niks gepland, dus dat wordt weer een dagje hier luieren…

Dinsdag 1 juni

Het is alweer juni, de tijd gaat echt zo snel. Eigenlijk klinkt het wat dat betreft alsof ik al bijna weer terug ben, aangezien ik in februari weg ging. Maar ik heb nog wel heel eventjes. Vandaag heb ik weer bij het zwembad gezeten terwijl ik aan mijn werkstuk heb gewerkt. (het was meer werk dan ik dacht dus dat ging niet zo soepel…) Verder hebben we vandaag weer Australia’s Got Talent gekeken, want het is weer dinsdag. Volgende week is de finale maar die missen we net aangezien we dinsdag naar Fiji vliegen. En we hebben ook alweer moeten inpakken. We gaan morgen naar Fraser Island rijden. Daar kom je dus alleen met de boot. En om op die boot te komen moet je zegmaar inchecken alsof je met een vliegtuig gaat dus je koffers hebben weer een maximaal gewicht. (Die steeds moeilijker wordt om goed te halen, vooral zonder weegschaal) Maar spullen mochten dus weer van de ene koffer naar de andere worden verschoven tot we het idee hadden dat alles wel ongeveer even zwaar was. En toen waren we wel ongeveer klaar om morgen weer een heel eind te gaan rijden. Dan zijn we als je naar de kaart kijkt strakjes aan de rechter kant van Australië (oost) en ongeveer halverwege. Misschien nog ietsje boven het midden. Heb je ook weer een idee. We moeten in ieder geval uiteindelijk naar Brisbane en dat is ongeveer in het midden…

Woensdag 2 juni

’s Ochtends waren we weer vroeg op om nog een keertje 750 kilometer te rijden. Dit is het verste wat we nog moesten rijden en de rest van onze hele reis worden het allemaal kortere stukjes (gelukkig). In de auto heb ik mijn werkstuk afgetypt (eindelijk), behalve dan voor de dingen die ik nog op internet op moest zoeken. Verder rijden we weer heel de tijd langs suikerrietvelden. En na een lange tijd rijden over een drukke weg die verder wel heel de tijd hetzelfde is komen we aan in Hervey Bay. (De Den Helder van hier, om naar het eiland te komen) Onderweg kwamen we nog wel bordjes tegen die je wakker moeten houden, aangezien de weg dus vaak weer saai is. Een groot deel van die bordjes zijn weer de motiverende speeches van ‘ drowsy drivers die’ en nog meer leuke alliteraties. En er zijn ook plaatjes waar dingen bij staan als ‘don’t die’, dus die boodschap is in ieder geval duidelijk. Ook kom je onderweg een soort Triviant bordjes tegen. (best origineel bedacht vind ik zelf) met vragen over Australië. Wat wel weer een beetje triest is is dat je op dezelfde weg in dezelfde richting rijdende dezelfde vragen na een tijdje weer tegen komt. Dat is dan wel weer tegenvallend. Als je toch een paar vragen verzint doe dan een paar verschillende. Maar verder werkt het wel briljant want je krijgt eerst een bordje die aankondigt dat er een vraag komt. Dan een bordje met de vraag en daarna eentje met het antwoord. Maar goed, in Hervey Bay hebben we een hele tijd zitten wachten. Eerst moesten we de bagage inchecken. Gelukkig mochten we daar acht tassen dumpen waardoor we er nog maar een paar in de handbagage hadden zegmaar. (We hebben zoveel tassen omdat er ook boodschappen enz. bij zitten. We waren namelijk net nog naar de Aldi geweest.) Daarna moesten we wachten op de bus die ons naar de boot zou brengen. We waren al in de haven maar blijkbaar ging de boot vanaf een andere plek. Nadat de buurt een half uur te laat kwam, konden we gaan rijden. Ik ben er echt nog steeds niet aan gewend dat mensen hier niet echt zich aan de tijd houden. Dan zeggen ze gewoon, ja ik ben te laat. No worries mate. Maar goed. Onderhand was het al helemaal donker dus we konden niet echt wat van de omgeving zien en dat gold ook voor de boot. We moesten drie kwartier varen, in het pikken donker gewoon eigenlijk. En daarna toen de boot aan was gekomen moesten we weer met een bus naar ons resort. Daar kregen we eerst nog een speech over van alles en nog wat wat er was te doen. Waar de zwembaden waren en welke restaurants er zijn enz.. Daar hebben wij uitgehongerd naar geluisterd, het was onderhand namelijk al best wel laat… maar goed, we kregen wel een leuk tweekleurig drankje. Geen flauw idee wat het was, maar het was wel lekker. Daarna gingen we weer met een busje naar ons huisje toe. Onze koffers werden ook daarheen gebracht. En daarna hebben we snel gegeten en zijn we allemaal moe neergevallen ongeveer…

Donderdag 3 juni

Hier op Fraser Island is een stuk meer te doen dan in Mackay. Mackay was eigenlijk ook meer een tussenstop om hier te komen. We hebben een best wel groot huisje met een balkon en omdat we weer zoveel meer naar het zuiden zijn gereden is het echt koud hier. Vandaag was het de hele dag bewolkt en we hebben hier geen verwarming dus dat werd jezelf aankleden als een eskimo. ’s Ochtends vroeg toen Bas en ik nog sliepen hebben mijn ouders weer is een keertje een birdwalk gedaan. Vandaag hebben we verder eigenlijk een beetje rondgekeken op het resort. Wat er allemaal te doen is enz. We hebben hier geen auto want die mocht van het verhuurbedrijf niet mee op dit eiland. Een aantal wegen hier (waar je ook gewoon 80 op mag rijden) zijn namelijk gewoon stukken strand en dat vinden ze te gevaarlijk…) Dus ons zelf verplaatsen lukt eigenlijk niet echt verder dan het resort behalve als we een tour nemen. De dongel doet hier weer raar. In ons huisje heeft hij überhaupt geen bereik. En bij het zwembad hebben we ook weer is met de computer rond lopen stampen en er is precies èèn stoel daar waar je bereik hebt, soms. Dus dat is niet zo handig. Maar goed. Het zwembad is trouwens wel heel mooi en het kijkt uit over een meer. Bas en ik hebben eigenlijk vandaag gewoon geleerd. ’s Avonds zijn we nog op een nachttour gegaan. Wij waren de enige vier en onze gids / ranger heette Jay. (powerranger Jay, volgens zn shirt, haha…) Met Jay hebben we een wandeling gemaakt door het resort. Het was wel heel leuk. We hebben gliding squirrels gezien. Dat zijn een soort eekhoorns en die klimmen heel hoog in de boom en dan springen ze zegmaar en dan zijn ze hun eigen parachute voor als ze naar beneden gaan. Heel vet. En we hebben een gifspin gezien. Die zit in een gaatje, en als er dan een beestje langs komt springt hij ineens en dan spuit hij gif. (uitgeprobeerd door met een takje voor het holletje heen en weer te gaan) Verder heeft hij een heel stuk over bomen gepraat. En hij is een Aboriginal dus hij kon helemaal vertellen waar zijn voorouders alles voor gebruikte en hij heeft ons besjes laten proeven enz. Daarna gingen we nog met hem naar de dock. En daar kon je dan vissen zien en kwallen en roggen. Dus dat was heel leuk. En hij heeft ons ook nog wat over sterren vertelt en we konden Mars zien. Heel leuk dus allemaal. Dat vond powerranger Jay ook. Hij zij echt om de zoveel seconde, fantastic, excellent! Haha. Volgens mij zijn dat zn stopwoordjes, maar het was wel grappig. Terug vanaf die wandeling is alleen een rot eind lopen. We zitten boven op een hele steile heuvel en iedere keer als we van het zwembad komen of van ergens anders (wat allemaal beneden is) heb je het idee alsof je een berg aan het beklimmen bent. En je gaat er helemaal scheef van lopen om normaal evenwicht te hebben zegmaar.

Vrijdag 4 juni

Vandaag zouden we gaan kanoën op zee. Maar toen we daar naar toe gingen zeiden ze dat het niet door kon gaan want de zee was door de wind te onrustig. Dus toen moesten we de tour verplaatsen naar zondag. Dus de rest van de dag moesten we daardoor aan huiswerk. Gelukkig was het vandaag warm en zonnig dus we hebben kunnen leren bij het zwembad. Ik heb Nederlands woordjes geleerd voor mn toets. En nog een laatste keer naar mn maatschappijleer werkstuk gekeken (hier heb ik heel kort internet gehad op die ene stoel) dus die is nu af. De rest van de dag heb ik eigenlijk gewoon bij het zwembad gelegen. Ik heb ergens in Darwin een of ander gigantisch dik boek gevonden en daar ben ik me nu doorheen aan het slaan. Ik moet nog wel zat boeken lezen voor mn Nederlands boekenlijst, maar die verkopen ze hier niet. Dus dat gaat hem nog niet worden… Morgen gaan we trouwens op een tour die we hebben geboekt. Daardoor krijgen we een stuk van het eiland hier te zien wat wel zo leuk is, want dan zit je niet heel de tijd alleen maar op het resort. Als je toch niks van het eiland bekijkt had je er net zo goed niet naar toe kunnen gaan eigenlijk vind ik… Ze hebben hier trouwens op het resort ook nog winkeltjes, maar in de supermarkt is eigenlijk niks te koop. We hebben wel een keuken en gelukkig hadden we al wat ingekocht. Maar zo dwingen ze je eigenlijk om gewoon bij hun te gaan eten. Alles is eigenlijk meer gericht op toeristen die een shirt of een jurkje of iets willen kopen. Maar ach.. Dit is trouwens, voordat ik het vergeet te zeggen, een zandeiland. Het is het grootste zandeiland ter wereld. En hij is niet opgespoten of zo iets. Alles is dus ook van zand. De bomen groeien allemaal in het zand (blijkbaar kunnen ze dat) en de rest van het eiland bestaat eigenlijk gewoon uit allemaal duinen. Daar staan dan dus bomen op, en de bodem van de rivieren zijn van zand (echt strand-zand, niet modder ofzo) en verder is het eiland gewoon een strand. Best raar als je overal toch zand ziet, maar het is wel leuk.

Zaterdag 5 juni

’s Ochtends weer vroeg op omdat we dus de tour moesten halen. We gingen met een soort bunkerbus. Nou, ik had in ieder geval het gevoel alsof ik ergens naar werd afgevoerd. Het busje was eigenlijk een vrachtwagen. Maar dat stuk wat normaal dicht is helemaal daar hadden ze ramen in gemaakt. En van die bus stoelbedekking en stoelen dan. Maar het is wel raar zitten. Op de ramen zitten allemaal krassen maar zodra we beginnen met rijden merk je al hoe dat komt. Je gaat over een rare stuiter weg langs allemaal bomen naar het strand toe. De weg zelf staat hier bekend als ‘ the rollercoaster’, dus dat zegt denk ik wel genoeg. Na een tijdje hobbelen terwijl de man (gids, hij heet Ashton) een aantal feitjes opdreunde over wat er hier allemaal was kwamen we op het strand terecht. En soms als hij een bijzondere boom zag dan stopte hij daar speciaal de auto voor om hem te bekijken. (niet allemaal even interessant maar sommige waren wel groot) Het is hier ook een soort tropisch regenwoud hier, dus vandaar dat er veel grote bomen zijn. Op het strand hebben we ook nog een heel stuk gereden, het is best wel vreemd en de auto die komt niet altijd even goed vooruit als het zand wat zacht is. En je ziet heel de tijd kleine beekjes uit de bomen vandaan komen en richting de zee stromen. Wij zijn ook gestopt bij zo’n soort beekje (Eli Creek heette het). Het was een van de grootste beekjes en je kom er door heen lopen meer het binnenland in zegmaar. Dat hebben we dan dus ook gedaan. Daarna zijn we naar een soort zandformaties gegaan. Het zand roest (net als je fiets dat kan,..) door dat er bepaalde metalen bij komen en daardoor wordt het rood. Daarna zijn we naar the Maheno shipwreck gegaan. Dat is een schip die door de Japanners mee werd genomen naar Japan achter hun eigen schip aan. Dit schip is toen losgekomen en hier aangestrand. Het is eigenlijk gewoon een groot verroest en kapot schip. En er zitten allemaal schelpen aan vast. De achter kant is er niet meer omdat het schip als oefendoelwit is gebruikt voor vliegtuigen die in de Tweede Wereldoorlog mee hebben gedaan. Het is dus eigenlijk meer een half schip… Daarna zijn we nog naar Lake Mckenzie geweest. Dit is een heel groot meer. Met doorzichtig blauw water en een wit strandje. Het is er best druk omdat er ook andere tourbussen daar geparkeerd staan. En dan noemen ze dit het rustige seizoen. Het is volgens mij dan niet eens leuk meer om er in het drukke seizoen te zijn, omdat je je dan gewoon niet meer kan bewegen. Bij dat meer hebben we een tijdje gelegen en gezwommen. We zijn ook nog een wandeling door het bos gaan maken terwijl de gids dingen uitlegde. (weer vooral over bomen, die hebben ze hier veel). Daarna hebben we nog op een ander resort gegeten en zijn we weer teruggereden naar ons eigen resort. Ik kreeg wel een beetje het gevoel alsof ik in een Duitse tourbus zat. Die rijden overal rond met een strak schema en die proberen te veel plaatsen in één dag te proppen. En dat hadden wij ook een beetje want je mag overal maar heel kort zijn… Maar alsnog, het was wel heel leuk.

Zondag 6 juni

Vandaag is onze laatste dag hier op Fraser Island. Morgen gaan we rijden naar Brisbane. Daar is ook het vliegveld waarvandaan wij vertrekken naar Fiji. ’s Ochtends hebben Bas en ik vooral weer huiswerk gemaakt. Ik heb mn Nederlands toets gedaan en verder bij het zwembad gelegen. Verder zijn we vandaag ook nog gaan kanoën op zee. Dat was dus al eerder de bedoeling, toen niet gelukt, maar nu was het weer wel goed genoeg. Het water is weer heel helder en je kan allemaal grote roggen om je kano heen zien zwemmen. Na een tijdje gaan we een soort mangrovebos in de rivier op samen met onze Powerranger Jay. Hij laat ons weer een aantal planten zien en laat ons blaadjes likken enzovoort, omdat zijn voorouderen dat ook deden. Het verbaast me eigenlijk nog steeds dat ik ook serieus gelijk een blaadje pakte en eraan likte, niet iets wat ik normaal zomaar zou doen. Maar het smaakte inderdaad naar wat hij zei en het was gewoon iets normaals. (sommige bladeren hebben bijvoorbeeld zout erop zitten omdat de boom het zeezout van het water scheidt.) Na een tijdje in de mangrove te hebben gekanood gingen we weer terug. Toen ben ik ’s avonds ook nog de zonsondergang gaan bekijken. Hij was echt heel mooi en rood. Dus dat was ook weer leuk. En dat was dus wel zo ongeveer Fraser Island.

Maandag 7 juni

Vandaag zijn we naar Brisbane gereden. Eerst moesten we weer een stuk met de boot om van het eiland af te komen. Het zag er allemaal wel heel mooi uit. Het is best raar maar op de heenweg was het dus heel erg donker dus we hadden er eigenlijk nog helemaal niks van gezien. Maar nu nog wel. En er kwamen allemaal dolfijnen bij onze boot zwemmen wat ook echt heel erg leuk was om te zien. Sommige sprongen ook echt uit het water dat je heel het lichaam kon zien in plaats van alleen de rug. Daarna zijn we dus naar Brisbane gegaan. Het was helemaal niet zo lang rijden. Maar na het varen op de boot moesten we eerst weer naar de parkeerplaats van de auto worden gebracht. Daar moest je wachten op je bagage en je eigen auto weer op halen en dan kon je pas weer gaan rijden, dus dat gedeelte duurde wel wat langer. We zitten in een Formule 1 hotel. Het verschil met die in Frankrijk is dat je hier wel je eigen wc en toilet hebt, dus dat is wel zo fijn. Verder stinkt het hotel echt heel erg naar ik weet niet wat. En we zijn uiteten gegaan in een soort van uitgestorven winkelcentrum. Op een van de hogere etages was een restaurant en die was ineens helemaal vol. Dat was wel raar, haha. Maar goed. En toen moesten we het alleen nog uitslapen ongeveer, tot dat we ’s ochtends de vlucht naar Fiji konden nemen. Best raar, maar ook Australië is alweer voorbij. Maar ik dacht ik schrijf nog wel eventjes op hoe Australiërs woorden maken:

Lippie = lippenstift

Sunnies = zonnebril

Musqie = mug

Aussie = Australiër

Tassie = iemand uit Tasmanië

Kiwi = iemand uit Nieuw Zeeland

Telly = tv

Brekkie = ontbijt

Footy = rugby op zn Australisch

Dunny = wc

En zo gaat het eigenlijk wel door, alles eindigt ineens op een –ie. Behalve dan de McDonald’s, want die noemen ze mackers. Haha maar goed. Nu ga ik dit maar alvast op de blog zetten… Dan schrijf ik strakjes nog van Fiji. xxxx