deeel 2.

Stenen kijken

Maandag12 april

Okee, blijkbaar gingen we vandaag toch niet naar de pinnacles, ik had denk ik niet helemaal goed opgelet toen het werd verteld, maar goed. Vandaag zijn we naar Yanchap National park geweest. Het is een heel klein park, vergeleken met Zuid-Afrika. Je kon er allemaal wandelingen doen en wij zijn een stukje gaan lopen waarvoor je eventjes door een hek moest en dan kreeg je een soort houten pad waar je overheen kon. In dit stukje moesten koala’s zitten. 17 had de mevrouw bij de ingang gezegd. Nou als iemand je vertelt, je gaat nu een nationaal pak in en er zijn 17 koala’s dan verwacht je dat je er heel misschien eentje ziet. Maar het park was maar heel klein en blijkbaar zijn koala’s niet echt van het verplaatsen dus we hebben er minstens tien gezien :D. Ze hebben een soort van schutkleur waardoor je bij de eerste paar bomen niet eens door had dat ze er zaten, maar ze bewegen dan ook niet. Het zijn echt van die lieve beertjes zegmaar. De meeste slapen gewoon, wat betekent dat ze zitten en dan met hun hoofd tussen hun benen, als een balletje. Maar we hebben er ook een paar zien lopen (misschien 4 stappen) en er was er eentje aan het eten. Tegelijkertijd was er ook een schoolgroep die hier rondjes aan het lopen waren. Die waren helemaal aan het tellen hoeveel ze er al hadden gezien. Het verbaasde me wel dat eentje dan kon zeggen, ik heb er twaalf gezien, en dat het kindje dat er naast liep dan zei dat hij er maar 6 had gezien, maar goed. Het zijn heel leuke beestjes die helemaal niks doen dus. In dat stukje liepen ook kangoeroes rond. We hadden ze eerst ook al gezien, maar we hadden niet door dat ze gewoon op het wandelpad zaten. Dus toen zijn we later nog een keertje over het wandelpad gelopen en toen zagen we ze van heel dicht bij zitten. Het zijn heel leuke beestjes. Een van de kangoeroes was steeds zn buidel aan het schoon likken, wat er nogal raar uitziet en ze hebben hele lange poten, wat er heel grappig uitziet als ze springen. Ze komen trouwens echt heel hoog.

Toen zijn we op dat park ook nog grotten gaan bezoeken. Ze lagen onder het wandelpad wat we net gelopen hadden, wat eigenlijk best raar is want er liepen dus gewoon mensen onder ons. Maar goed. Toen we aankwamen bij het stukje waar je moest verzamelen zagen we de schoolklas zitten met de kleine ukjes van iets van 6 jaar gok ik. Het was een best grote groep met twee docenten erbij en ze gingen met ons op de tour. Toen kwam de gids en konden we naar beneden. Dit keer hadden we geen tour gedaan waarbij je overal onderdoor moest kruipen maar gewoon een tour waarbij je de grotten kon bekijken. De grotten waren best mooi. Wel waren ze nog heel jong, waardoor je nog niet echt lange dingen van het plafond had hangen, wat dan wel weer jammer is. De kindjes die waren echt heel schattig. Na iedere zin die de gids vertelde was er weer eentje die zn hand in de lucht stak om een vraag te stellen. En die man zei iedere keer, laten we de vragen voor het einde bewaren. En uiteindelijk had de docent besloten dat de kinderen geen vragen meer mochten stellen. Niet dat dit doordrong naar mijn idee. Hun vragen waren ook echt heel schattig. Een jongetje vroeg waarom de stalagtieten (dingen die van het plafond hangen) eruit zagen als wortels. En er was ook een kindje die wilde wat kikkers in de grot deden. Nou het waren allemaal van dat soort vragen. En vroeger stroomde er een rivier door de grot heen (nu uitgedroogd) dus toen vroegen ze zich af hoeveel water er dan doorheen is gekomen ooit. En dan was er nog zo’n meisje en die stak ook heel vaak dr hand omhoog. Maar dan als zij wat mocht vragen zei ze: ik heb geen vraag hoor, maar ik wil je graag even wat vertellen. En dan begon ze met een feit over de grotten (die de man natuurlijk al wist, duh, maar zo leek ze wel vrij intelligent.) en dan zei ze, dat wist ik al, want dat heeft me vader me vertelt. Nouu een schatje was het, maar wel irritant eigenlijk, haha. Gelukkig was de gids heel geduldig. Hij had zijn verhaal ook al gelijk omgezet in kindertaal, waardoor het uiteindelijk was. Deze steen is heel heel oud, al 3000 jaar. En dan hoorde je alle kindjes, woooooh. Haha. Lief, lief. :D.

’s Middags is mijn vader weer naar Perth gereden want daar moest hij spreken voor zijn werk. En toen heb ik wiskunde geleerd en gemaakt. En morgen gaan we wel echt naar de pinnacles (a).

Dinsdag 13 april

Vanochtend vroeg op stap, want we gingen dus naar de pinnacles, wat ook in een nationaal park ligt, en dat park was niet helemaal in de buurt van waar wij verbleven. Eigenlijk had ik tot dat we daar aankwamen nog steeds geen flauw idee wat pinnacles waren. Ze staan dus in Bas zn aardrijkskunde boek en zo waren we erop gekomen om er naartoe te gaan. Wat blijkt dus. Het zijn stenen. Ze zijn wel mooi. Het is als je daar aan komt, dan zie je dus stenen. Maar je mag er gewoon naast lopen zegmaar. Dan loop je door een soort woestijn (alleen maar zand… en een paar bosjes) en dan staan er overal van die omhoogstaande stenen. Het is zegmaar, hmm hoe zeg je dat. Stel je hebt zo’n bank van gym en die zet je dan verticaal, dat hij naar boven steekt. Nou zo hoog zijn ze ongeveer en zo breed ook ongeveer (sommige iets breder) en dan zijn ze geel, en heel sommige rood. Daar hebben we een hele tijd rondgelopen. De zon scheen en het was wel lekker om een hele tijd buiten te zijn. Oh de pinnacles stonden dacht ik in bas zn boek, ook omdat ze door de Nederlanders ontdekt zijn. De Aboriginals durven hier niet te komen, omdat ze denken dat de stenen vingers zijn van dode mensen die zich weer naar boven proberen te werken. En zij geloven dus dat als ze naar de pinnacles zouden gaan dat ze dan dood gaan en zelf uiteindelijk ook zich gaan proberen vast te klampen aan iets levends met hun ene vinger die boven de grond uitsteekt. Aboriginal logica snap ik nog niet helemaal, maar goed. Dit geloven ze dus. Op de weg terug van de pinnacles hebben we ook nog emu’s langs de weg zien staan. Het zijn eigenlijk een soort miniatuur struisvogels. Ze kunnen ook niet vliegen en hebben ook van die lange poten en dan een tututje. Onderweg zijn we ook nog ergens aan de zee gaan eten in een restaurantje waar ze heel veel schelpen hadden waarvan de helft nep leek, maar blijkbaar waren ze wel echt.

Toen we weer thuis waren heb ik aan mijn geschiedeniswerkstuk gewerkt, want die moet bijna af zijn. En we hebben Australia’s Got Talent gekeken, wat echt heel leuk is. Wat ik bijzonder vind is dat zei hier eigenlijk vooral veel goede artiesten laten zien en dat ik dan nog steeds om die mensen kan lachen enzo. Want ik Nederland vind ik vooral de audities leuk, omdat iedereen heel slecht is maar nu was dit ook leuk. Ja ja bijzonder. En we hebben hier ook al een aantal keer Australian Rules Football gekeken. Dat is net zo iets als American Football, als je dat kent alleen dan zonder bescherming. Oh het lijkt ook op rugby. Maar ze hebben gewoon geen bescherming en springen allemaal op elkaar en iedere wedstrijd raakt er naar mijn idee minstens één iemand geblesseerd aan zn hamstring, maar het is wel grappig kijken.

Morgen gaan we alweer vliegen, het gaat snel zeg. Op naar Sydney!

SYDNEY!

Woensdag 14 april

Vanochtend moesten we nog eerder op dan normaal want onze vlucht naar Sydney ging al om 10 over 10 ’s ochtends. En we moesten eerst weer een stuk terugrijden naar Perth. En dan weer met onze steeds zwaarder wordende koffers naar de incheckbalie lopen. Het inchecken en beveiligingscontrole ging allemaal heel snel. Nu doen ze ook niet zo moeilijk, aangezien je gewoon binnenlands vliegt. Je mocht in ieder geval alles gewoon mee nemen wat eten betreft.

Het vliegtuig was weer gigantisch lang want we zaten dit keer op rij 50 en we zaten zeker niet ergens achteraan. In het vliegtuig heb ik heel de tijd anw geleerd voor mijn herkansing (twee keer in slaap gevallen). En voor het eerst ooit ongeveer was het warme eten te eten. Normaal eet ik het eten in het vliegtuig niet (op), gewoon omdat het stinkt en niet lekker is. Maar goed dit keer had zelfs ik alles op dus het moet haast wel lekker zijn geweest ;P. En we kregen een ijsje dus dat was ook leuk en de man die naast me zat die was ook heel aardig. Dus nou, toppie vlucht, haha, helemaal geen problemen.

Toen we waren geland moesten we even de koffers verzamelen en gingen we met een taxi naar ons hotel. In Sydney nemen we geen huurauto, want dat is te duur en we zijn er maar heel eventjes. Ons hotel is wel redelijk. We hebben uitzicht om huizen van mensen en volgens mij een ander hotel en een hijskraan. Je kan bij sommige huizen zo naar binnen kijken, ja ja asociaal, maar ze hebben gigantische ramen recht tegen over die van ons en hun gordijnen ofzo zijn niet dicht. In één huis wordt bijvoorbeeld heel de tijd tv gekeken en in een ander huis zit een mevrouwtje die gewoon door heel het huis rondjes loopt met haar tijdschrift. Maar goed.

’s Avonds zijn we de stad nog in gegaan. We zitten vlak bij de skyline zegmaar. Je hebt zo ons hotel en dan een brug en aan de andere kant van de brug staan alle bedrijven. En daar zijn we dan langs gelopen en toen langs de rivier en de restaurantjes een stukje tot we zelf een restaurantje hadden gevonden. Toen hebben we ook even op een bord gekeken hoe we morgen ons toeristische rondreizen door de stad zouden doen. We hebben besloten dat we met een boot gaan waar je steeds op verschillende locaties kan worden afgezet en dan gaat er eens in de zoveel tijd weer een boot langs en dan kan je weer opstappen en word je weer ergens anders afgezet. Toen we dat allemaal hadden gevonden zijn we weer terug gegaan naar ons hotelletje en heb ik weer anw geleerd. En we hebben weer een dongel dus ik heb even heel snel mn mail geladen. Maar nu kan ik dus weer niet veel op hyves en moet ik weer bezuinigend antwoord typen door het in een word document te zetten. Maar ach, het werkt. Morgen Sydney verkennen….

Donderdag 15 april

’s Ochtends heb ik anw nog even snel doorgekeken en daarna zijn we gaan ontbijten. Na het ontbijt heb ik mn toets gemaakt. Daarna gingen we de stad in.

Sydney is heel mooi en groot en er lopen heel veel Chinezen. En niet allemaal als toerist ofzo, maar de binnenstad zit vlak naast Chinatown (onderdeel van Sydney). We begonnen met de boottour vlak bij ons hotel. Daar stapten we dan in en vervolgens werden we eerst afgezet op Circular Quay. Hier is de Harbour Bridge (hele grote brug) en the Operahouse en de botanische tuinen. Op de brug zelf zijn we niet geweest. Je kon er wel op lopen, echt helemaal boven op, als in heel ver boven de grond, maar goed, dat hebben we niet gedaan. We zijn eerst naar het Operahouse gegaan. Het is echt een heel mooi gebouw. De buitenkant zijn allemaal hele kleine steentjes die zijn aangelegd. Net als in badkamers ofzo zegmaar, zulk soort tegeltjes. Daarna zijn we naar de botanische tuinen gegaan. Het is zegmaar een heel groot grasveld vlak naast alle grote bedrijven en er staan allemaal gigantische bomen. Het is wel echt een hele mooie plek en er zaten ook allemaal mensen gewoon op een bankje een boek te lezen ofzo of te picknicken. Naast de botanische tuinen zat ook het huis waar de gouverneurs vroeger woonden. Het was een soort klein kasteeltje, wel leuk om te zien.

Daarna zijn we weer op de boot gestapt en zijn we naar Fort Denison gevaren. Fort Denison is een klein eilandje waar vroeger mensen op woonden en wat later werd gebruikt voor de verdediging tijdens oorlogen. Er staat een klein kasteelachtig gebouwtje op met nog allemaal kanonnen. Je kon niet echt heel ver komen, want dan moest je met een tour mee en dat waren we niet van plan te doen. Daarna zijn we met de boot op Watson Bay afgezet. Daar hebben we gegeten en zijn we nog naar boven gelopen, waar je uitzicht had over de Pacifische Oceaan (Stille Oceaan). Daarna zijn we weer terug gegaan naar Darling Harbour, van waar we vertrokken waren en zijn we het winkelcentrum nog even ingegaan. Nu heb ik een I (L) Sydney-shirt. Heel toeristisch en alles, maar ik vind m leuk. En ik heb een schutdingetje gevonden dus die kan mooi bij mn verzameling. Ze hadden ze in Zuid-Afrika niet dus ik ben blij dat ze ze hier wel hebben.

Vervolgens zijn we teruggegaan naar ons hotel en heb ik mijn geschiedeniswerkstuk afgemaakt. Daarna zijn we erop uit gegaan in Chinatown opzoek naar een Chinees restaurant. Nou volgens mij hebben we minstens drie kilometer gelopen door Chinatown heen, maar we hebben geen Chinees restaurant gevonden. Ik vind het persoonlijk nergens op slaan, want kijk waar moet je dan Chinees halen?? Er was wel heel veel Thais en Japans. Maar het Japans zag er heel eng uit want bij een zo’n restaurant kon je naar binnen kijken en kon je de krabben en kreeften zien liggen en ze waren heel groot en eng. Maar goed na een uur rondjes te hebben gelopen zijn we bij een Spaans restaurant gaan eten, tapas, ik had het nog nooit gehad, maar goed ik vind het wel leuk. En daarna hebben we onze weg weer naar het hotel gewurmd, tussen alle Chinezen door. Het zijn er serieus echt heel heel veel. En dat was het wel ongeveer.

Vrijdag 16 april

Vanochtend zijn we bij een mannetje in de taxi gestapt, die later geen taxi bleek te zijn, naar het vliegveld. Hij was geen officiële taxichauffeur, want er stond geen taxi bovenop zijn auto en hij had geen leuk tellertje, maar goed, hij bracht ons naar het vliegveld dus het was prima. Daarna hebben we op het vliegveld de huurauto gehaald en zijn we gaan rijden. We moeten nu een heel stuk. Vandaag doen we 500 kilometer en dan morgen nog wat meer dan 500. Vanavond slapen we ook zomaar ergens als echte tussenstop. Alleen een overnachting en dan gelijk weer door.

Het landschap hier is op dit moment eigenlijk niet zo heel bijzonder. Ik zie gewoon overal gras en boompjes. Het is hier allemaal nog steeds wel heel ruim allemaal. Ik zit dit nu ook allemaal te typen in de auto, als er nog genoeg batterij over is gaat het me denk ik ook nog wel lukken om mails te schrijven, maar dat weet ik nog niet zeker, dat zien we dan wel weer. Zometeen gaan we ergens stoppen onderweg, we rijden nu door een dorpje met 250 inwoners, sowieso meer bomen dan mensen en volgens mij heeft ieder huis hier een gigantisch stuk gras. Verder is me nu nog niet veel opgevallen, maar dat komt vast nog wel… Oh en trouwens, het tijdsverschil met Nederland is nu 8 uur. Echt onmogelijk. Maar daar is niks aan te doen, helaas….