addo

I like to move it, move it

Donderdag 11 maart, vervolg

We zijn dus bij de kennissen geweest. Die hebben mijn ouders vorig jaar met iets voor mn vaders werk ontmoet. Die kennissen hebben dan ook weer andere mensen uitgenodigd maar die heb ik niet echt gesproken, want Bas en ik hebben met de kinderen van die kennissen film gekeken. Elmarie had allemaal verschillende soorten typisch Afrikaanse gerechten gemaakt. Dus dat was wel leuk om allemaal te proeven. En verder hebben we daar Brigit Jones Diary gekeken en Madagascar (maar toen was ik in slaap gevallen dus daar heb ik niet heel veel van meegekregen). Hun kinderen waren toen ook al naar bed dus het was niet al te asociaal (a). Alle huizen in die straat en bij ons hotel zijn trouwens echt absurd veel beveiligd. Ze hebben allemaal hoge hekken, vaak ook nog met van die stekeldingen er boven op. En dan zit daar boven op dan weer vaak nog een soort ijzeren constructie waar stroom op staat en ook hebben ze allemaal een Armed Response-systeem, wat inhoudt dat er dus geschoten wordt als je inbreekt volgens mij. ’s Avonds zijn we weer terug naar ons hotelletje gegaan.

Vrijdag 12 maart

Vanochtend gingen we naar het vliegveld van Port Elizabeth om een dongel te kopen. Een dongel moet voor internet zorgen. Het werkt eigenlijk net als een mobieltje want je doet er ook een simkaart in. En dan steek je hem in je computer en heb je dus internetverbinding. Op het vliegveld hebben we vrij lang gestaan want het installeren van dat dongelding werkte niet helemaal. Dus Bas en ik hebben alle mobieltjes die in die winkel hingen uitvoerig bestudeerd en nadat we alle foldertjes die daar lagen gingen bekijken kwamen we er achter dat eentje het WK wedstrijdschema erop had staan dus die hebben we maar mee genomen. Toen na het vliegveld gingen we een supermarkt zoeken omdat er in Addo vrij weinig te koop is. Toen waren we niet helemaal goed gereden dus kwamen we in een wat slechtere wijk. Wat wel aardig was is dat er toen een man voor ons stopte en zei ‘you look lost, can I help you get somewhere?’ dus wij zeggen waar we heen wilden… waren we gelukkig weer weg uit die wijk. Het is hier eigenlijk helemaal niet zo gevaarlijk, alleen je moet wel in de goede buurten blijven. Daarna zijn we naar het strand gegaan om te lunchen en daar waren mensen allemaal trucjes aan het doen op een bodyboard wat er echt leuk uit zag. En er zaten overal meeuwen te azen op je eten. Als er ook maar 1 stukje eten ergens viel dan vlogen ze er allemaal gehaast en gestrest op af. Daarna zijn we gewoon weer terug gegaan naar Addo, huiswerk gemaakt, gebraaid. Eigenlijk wel iets standaards. Iedereen braait hier ook en dan komt er ’s ochtends een man langs en die komt met een schepje en dan gaat hij de as uit je braai scheppen en dat is gewoon zijn werk. De mensen werken hier zo ongelooflijk onnuttig. Ze doen hier ook aan wegwerkzaamheden. Dat betekend dat er een halve weg afgezet is dus er kan maar éénrichtingsverkeer op terwijl er normaal van twee kanten mensen rijden. Dan zetten ze aan beide kanten een bord waarop staat dat je 15 minuten moet wachten en dan mag jouw kant weer rijden. Maar wat dan zo is is dat er één iemand staat die draait het bord om. Dan is er nog iemand die staat met een rode vlag te zwaaien om er voor te zorgen dat je het bord ziet (dat midden op de weg met allemaal pionnen staat) Dan staat er nog iemand die hun in de gaten houdt en vervolgens staat er nog een persoontje bij waarvan ik niet zou weten wat die doet. En dat dus 2x omdat er 2 borden staan. En die mensen die hebben het dan heel warm dus pas kwamen wij aanrijden, gingen ze met zn allen in de schaduw van onze auto zitten. Zover voor het zwaaien met de vlag, ze doen gewoon niks. En dan mag je na 15 minuten eindelijk rijden kom je dus langs het gedeelte van de weg wat ze aan het maken zijn en wat met veelste veel pionnen is afgezet, blijkt het een gat in het asfalt te zijn waar 1 iemand met een schep dingen in schept en nog minstens 5 anderen dan weer naar kijken. Tja, het is wel goed voor de werkgelegenheid maar het slaat nergens op. Er gaat hier ook niks stipt op tijd, zelfs school niet. Soms komen de docenten zelfs gewoon een paar uur te laat vertelden ze bij de kennissen. Ze zeggen hier ook wel: ‘in Europa hebben ze het horloge, in Afrika hebben ze de tijd.’ Ja ja, diepzinnig he?. Maar goed terug naar vrijdag… ’s avonds heb ik onze leuke dongel uitgeprobeerd. Ik moet nu heel omslachtig mailtjes schrijven, omdat je betaald per seconde dat je internet open hebt staan zegmaar en hoeveel plaatjes er op je beeldscherm zijn. Dus als ik een mailtje wil schrijven dan moet ik eerst het mailtje wat ik heb gekregen kopiëren en in word zetten en dan internet afsluiten. Dan typ ik mijn antwoord ook in word en dan zet ik internet weer aan en doe ik snel copy paste in mn mail. Maar goed. En ik heb msn uitgeprobeerd maar dat werkt niet en ebuddy ook niet. Dus ik zit nu op een ebuddy-achtig iets wat net uit de prehistorie lijkt te komen, hij gaat sloom, maar hij is wel grappig en hij werkt.

Een aapje hier, een aapje daar

Zaterdag 13 maart

Vanochtend vroeg gingen we op safari, want over het algemeen zitten er ’s ochtends meer beesten nog. Dus wij vroeg op en een rondje rijden door het safaripark. We hebben wel heel veel gezien. Op de een of andere manier zijn de kudu’s en olifanten zo ongeveer spoorloos verdwenen terwijl je die eerst zegmaar op iedere straathoek zag. Maar we hebben wel nog hele mooie buffels gezien en weer schildpadden en jakhalzen en struisvogels en overal zaten er wrattenzwijnen en er waren ook weer andere soorten mongoose. Deze leken een beetje op stokstaartjes en volgens mijn zoogdierenboekje is het enige verschil ook zo ongeveer dat deze een witstaartpuntje hebben en de stokstaartjes een zwarte. En de jakhalzen zijn trouwens ook heel mooi. Ze lijken een beetje op een kruising tussen een hond en een vos en hij heeft een zwarte rug en verder is hij rood met wit. De vegetatie met het rondje wat we dit keer hebben gereden was heel anders, veel meer lege vlaktes zonder struikjes en heel veel groen gras ook. De struisvogels zagen er hier ook heel anders uit omdat ze hier niet worden gefokt voor het vlees. Na dat rondje hebben Bas en ik weer huiswerk gemaakt en daarna zijn we weer op safari gegaan. We hadden namelijk van mensen gehoord dat ze leeuwen hadden gezien en daar zijn we nogsteeds naar op zoek. We hebben ze helaas ook niet gevonden maar ik wil ze nog wel zien en bij de leeuwen zijn meestal ook hyena’s en dat lijkt me ook wel indrukwekkend. Wel hebben we als nieuw beest op die safari nog een hartebeest gezien wat een soort groot hert is, bruin met zwarte vlekken en een soort omhoogstaande hoorns. Oh en we hebben nog een aapje gezien. Dat was al op de eerste safari ’s ochtends. Toen sprongen ze tijdens het huiswerk maken ineens van tent naar tentdak wat heel raar klonk en wel echt heel leuk is om te zien. Er zit hier nu ineens een hele apenkolonie. Toen we terugkwamen van de tweede safari waren ineens onze prullenbakken overhoop gehaald en de aapjes waren aan het eten en rond aan het springen en nu ik dit schrijf zijn ze net pas weg, maar ze zijn eigenlijk heel brutaal en ze kwamen gewoon ongeveer bij ons zitten op het balkon. Het zijn trouwens kleine aapjes met een zwart masker. Velvet Monkey heten ze hier dacht ik. Maar dat was het wel zo ongeveer denk ik. Er staat nu een hele grote groep kudu’s vlak voor me en net waren er twee mannetjes aan het vechten. Ook hebben we vandaag veel kleintjes gezien van verschillende dieren die gezoogd werden wat ook leuk is. Oh en onze buren hier in de tent links van ons en de tent rechts van ons zijn echt heel de tijd aan het bellen. Ik snap niet waarom. Er zijn hier wel betere dingen te doen, maar goed. Zo ga ik weer eten en morgen ochtend vroeg gaan we op safari met een tour dus ik hoop dat we dan nog een paar andere dieren te zien krijgen... xxxxx