Katherine en Jabiru

Zaterdag 8 mei

Vandaag begin ik officieel aan pagina twintig van mn Australische weblog. (13.408 woorden, 72074 letters ;P.) Vandaag was eigenlijk weer een simpel dagje. ’s Ochtends ben ik aan geschiedenis gaan werken, want ik moet binnenkort die toets ervan maken, maar ik had er nog niks aan gedaan. Toen ben ik naar de receptie gegaan om een boek te lenen. Volgens mij was de mevrouw achter de balie er niet zo blij mee (je hoort eigenlijk een boek van jezelf dan te ruilen zodat iemand anders die kan lezen, maar ik wil mijn boeken niet kwijt…) en daarna ben ik bewapend met mn nieuwe boek naar het zwembad gegaan. We hebben er heel lang gezeten. Dit is ook voor het eerst dat er ligstoelen in het zwembad waren. Maar daar heb ik dus mn boek zitten lezen en het water was niet eens koud dus ik heb ook gezwommen en er lag een bal in het water dus dat was helemaal mooi. Wat me wel opviel is dat de rest het echt totaal niet lang in het zwembad volhoudt. De meeste mensen die komen langs, leggen hun handdoek ergens op de grond, zwemmen dan een paar baantjes en zijn weer weg. Maar goed dat moeten ze zelf weten, ik wil bruin worden dus tja dan moet ik toch echt langer daar blijven liggen. Wat trouwens ook raar is. De meeste mensen hier op de camping hebben hun eigen satelliet mee. Eigenlijk snap ik het wel, maar ze hebben dus allemaal een tv in hun caravan en dan zetten ze gewoon een satelliet neer voor de auto en dan kunnen ze tv kijken. En er zijn ook mensen met hele vette auto’s. Dan moet je een paar dingentjes losmaken en dan duw je tegen het dak aan en dan komt hij helemaal omhoog zodat er een bed is ineens. Echt leuk. Verder is vandaag niet echt veel meer gebeurd. Volgens mij waren pappa en mama ’s ochtends toen ik nog sliep gaan vogelen. Ze hadden dit keer wel de rivier gevonden. Het bleek dat je ongeveer 15 meter verder door had moeten lopen – over de uitgedroogde rivier heen – en dan had je de echte rivier kunnen zien. Maar ik denk niet dat ik het heel erg vind dat ik m niet gezien heb. Morgen gaan we een tour doen over dezelfde rivier dus ik zie hem als nog ;).

Zondag 9 mei

Vandaag was Moederdag. Bas en ik hadden in Alice Springs al kadootjes gekocht. ’s Ochtends moesten we vroeg op om een ontbijtje te maken. Het is niet eens echt makkelijk, aangezien je geen oven hebt om broodjes te bakken, maar het is ons gelukt. Toen zijn we ’s middags naar de tour gegaan. Je moest er een heel klein stukje voor rijden en dan kwam je bij een soort park waar je kon picknicken aan de rivier en daar stonden de boten klaar. In de bomen zaten allemaal soort van vleermuizen. De gids zei later dat het vliegende honden waren (flying foxes). Het zijn hele grote zwarte beesten (grootte van een melkpak ongeveer) met vleermuisvleugels en dan een lichaam alsof ze een cavia zijn of een wezel of iets wat daarop lijkt. Ze hebben in ieder geval haren, en dat hebben vleermuizen niet. Ze hangen wel op ze kop aan de boom. En ze maken een vreselijk hard geluid en ze stinken, haha. Maar het zijn wel leuke beestjes. De tour die we namen was een tree gorges tour. Een gorge is een plek tussen de bergen in. En daar gaat dan een rivier tussen door. Dus als je in je bootje zit zie je links en rechts van je rode stenen en voor je en achter je water. De gids die we hadden was best wel slecht, ik verstond haar niet echt goed dus na een tijdje had ik maar bedacht dat ik niet meer ging luisteren. Mn vader kon op de een of andere manier wel goed horen (hij zat maar één stoeltje achter mij), maar als er dan wat interessants was vertelde hij het. Verder heb ik vooral veel foto’s gemaakt. We moesten met drie bootjes. Je kon steeds namelijk niet verder varen omdat er stenen blokkades waren. Dus je moest steeds een stukje lopen en dan kon je weer in de volgende boot stappen. Uiteindelijk kwamen we aan het einde van de drie stukken rivier en gingen we nog op rotsen klimmen zodat je naar nummer vier kon kijken. Toen kon je ook allemaal leuke kikkervisjes zien en kleine kikkertjes. Onderweg waren we trouwens ook nog wandschilderingen tegen gekomen. Toen zijn we weer een klein stukje teruggevaren naar een trap. Dat was zegmaar een wandelpad en dan kwam je in een afgesloten poel. Hij werd gevuld door een waterval en daar mochten we zwemmen. Het was echt heel mooi en het water was heel doorzichtig. Ik ben ook nog naar de waterval gezwommen en heb eronder gezeten, wat echt grappig is. En als je dan net iets verder gaat is het weer droog en zit je in een stenen grot. Op de terugweg zijn we ook nog een soort inham (noemen ze een sub-gorge) gevaren. Daar zaten allemaal vleermuizen. En er kwam er eentje uitvliegen omdat hij schrok van onze boot dus die konden we heel mooi zien zitten. Dus dat was ook leuk. Daarna thuis hebben we niet echt meer iets gedaan. De tour duurde al vier uur en het was erg leuk. :].

Maandag 10 mei

Vandaag hebben Bas en ik weer gewoon aan school gewerkt. ’s Middags zijn we nog naar het stadje gegaan. Bas is namelijk op zoek naar een didgeridoo (voor als je niet weet wat dit is: een muziekinstrument van de Aboriginals. Eigenlijk is het gewoon een soort uitgeholde boom en als je erop blaast maakt het een raar geluid). Dit is uiteindelijk niet gelukt, want ze zijn hier allemaal belachelijk duur. Dan zetten ze erbij dat het door een echte kunstenaar is gemaakt (ze staan namelijk in een kunst galerij) maar ach… We hebben wel in de supermarkt weer veel eten ingeslagen aangezien we morgen naar Jabiru gaan. We hebben weer geen idee hoeveel eten daar te vinden is en wat voor winkels er zijn dus het leek ons wel handig. Bij de supermarkt zitten trouwens overal Aboriginals. Ik weet niet of ik dat al had verteld. Ik vraag me echt af wat ze allemaal doen op een dag. Pas zag ik Aboriginals in legeruniform dus die hebben werk maar verder zou ik het niet weten. Het verschilt natuurlijk ook per stam, dat was in Afrika ook. Maar goed… Verder hebben we ’s middags weer bij het zwembad gezeten. Ik heb onderhand het boek dat ik had geleend weer ingeleverd. De vrouw achter de balie keek nog steeds niet blij, maar goed, dat zal dan wel normaal zijn. Er waren dit keer niet eens genoeg stoel voor ons vieren in het zwembad zo druk was het. Maar daar kwam weer snel verandering in doordat mensen het niet vol houden bij het zwembad dus toen konden we weer allemaal normaal zitten. Morgen dus weer vroeg op, op weg naar Kakadu National Park. (groot park met rivieren met krokodillen, die krokodillen waren hier trouwens ook al, dus je mocht niet in de rivier zwemmen (er waren ook vallen gezet tegen de krokodillen), maar in Kakadu zijn er denk ik nog meer, of het park staat er in ieder geval om bekend.)

Dinsdag 11 mei

Vanochtend dus vertrokken op weg naar Jabiru, het plaatsje in Kakadu waar wij zitten. We kwamen er al snel achter dat we ietsje te vroeg waren vertrokken. Je kan namelijk pas om twee uur het huisje in (dat is overal zo) en onze tom tom zei dat wij er een stuk eerder zouden zijn. Dus onderweg zijn we een aantal keer gestopt. Eerst een paar keer langs de weg, waar mn ouders vogels hebben gekeken. Daarna nog een keertje bij een meer. Dat was trouwens een heel mooi meer. Eigenlijk is het een rivier denk ik. En hij was best wel erg overstroomd (of in ieder geval vol gestroomd) dus de bomen stonden helemaal onderwater, wat wel leuk was om te zien. Daarna zijn we nog een keer ergens gestopt om wat te drinken om vervolgens door te rijden naar ons park. We dachten van te voren dat dit echt een tropisch regenwoud zou zijn zoals we dat in Costa Rica hadden gezien (veel hoge bomen helemaal tegen elkaar aan gegroeid) maar daar lijkt het totaal niet op. Wel is het erg groen, maar je kan nog gewoon door de bomen heen kijken. Ons huisje is anders dan we hadden verwacht. We wisten dat we geen wc in het huisje zouden hebben, maar het is eigenlijk gewoon raar. Je hebt namelijk je huisje: veranda met picknick tafel. Dan loop je naar binnen en zie je de woonkamer en keuken met eettafel. En dan zie je drie deuren. Één was mn ouders slaapkamer, eentje is voor Bas en mij en dan is er dus nog eentje. Als je die deur open doet dan sta je gelijk buiten. Vijf meter van die deur af staat een mini huisje met je badkamer en een wc. Ik snap echt totaal niet waarom ze het zo hebben gedaan, maar je moet dus een paar meter lopen. Het is maar vreemd. Vooral omdat er wel een deur voor is en het huisje achter de deur zit, maar ja. Toen we aan waren gekomen hadden we bedacht om lekker buiten te gaan lunchen. Maar zodra we gingen zitten werden we ongeveer bekogeld door allemaal muggen. Het waren echt zwermen om je heen, dus dat werd hem niet en ik gok dat we voortaan hier altijd binnen eten… ’s Avonds hebben we natuurlijk weer Australia’s Got Talent gekeken, het is weer dinsdag ;)… En we hebben hier ook al een tour geboekt voor morgen. Het is een wildlife tour over de rivier. Dus dat gaan we morgen doen. We blijven hier 6 nachtjes trouwens…

Woensdag 12 mei

Vanochtend (vroeg) hebben we de tour gedaan. Hij begon dacht ik om half negen maar je moest er eerder zijn. Eigenlijk was eerste het plan dat we de tour van half zeven zouden doen, maar dat hadden we uiteindelijk toch maar niet gedaan. Voor de tour werden we eerst ergens opgehaald door een busje. Daarna moesten we een stukje lopen en toen kwamen we bij de boot aan. We waren met iets meer dan 60 mensen denk ik. Wat echt de volste tour is waar we tot nu op zijn geweest. De gids dacht dat we met veel minder waren dus we waren eerst in een kleinere boot gezet. Toen kwam hij erachter dat dat toch echt niet ging passen dus moesten we wisselen. We gingen varen op de South Alligator River. Een Brit heeft de rivier ooit deze naam gegeven omdat hij vond dat er overal alligators zaten. Het zijn trouwens geen alligators, die heb je namelijk in florida. Hier heb je krokodillen. Er zijn hier twee soorten; de freshy’s en de salties. De freshy’s zijn de zoetwater krokodillen (doen niks) en de salties zijn de zoutwaterkrokodillen (heel agressief). De zoutwaterkrokodillen zwemmen wel in het zoete water hier, wat een beetje vreemd is, maar goed. De rivier hier heet ook wel de Yellow River (we hadden ook een Yellow River cruise). Waarom hij zo heet dat weet niemand. Met de tour zijn we eigenlijk gewoon heen en weer gevaren over de rivier terwijl de gids dingen vertelde. (hem kon ik trouwens gewoon goed verstaan) We hebben heel veel verschillende vogels gezien en ook een aantal salties. Ze zijn trouwens echt heel groot, we zagen ze gewoon stil liggen op het land en eentje was aan het zwemmen. Een van de krokodillen die trouwens stil lag op het land die sprong wel ineens op en zwom weg. Dat was wel even schrikken, vooral omdat hij al minstens een half uur echt dood stil daar lag. De salties kunnen ook heel hoog springen, gewoon uit het water. Maar gelukkig sprong deze niet omhoog, aangezien de gids zei dat hij het dak zou kunnen raken. Verder waren er ook nog hele mooie lelies in het water en hebben we een buffel gezien. Net zo’n buffel als we in Zuid-Afrika steeds tegen kwamen. Hier proberen ze ze uit te roeien, omdat het dier hier oorspronkelijk niet vandaan komt. Maar ik vind het onzin en het zijn leuke beestjes. Na de tour zijn we nog naar een souvenirwinkeltje gegaan waar ik een armband heb gekocht. En ’s middags zijn we ook nog naar de supermarkt gegaan. Mn ouders waren er achter gekomen dat er heel veel souvenirtjes waren. Bas heeft dus nu een didgeridoo. We moesten eigenlijk al heel snel weer weg want de supermarkt ging dicht. Iedereen in de winkel was op ons aan het wachten (A). haha.

Donderdag 13 mei

Vandaag heb ik ’s ochtends mn geschiedenistoets gemaakt. Daarna hebben we ’s middags al warm gegeten aangezien we vanavond een tour gaan maken tijdens etenstijd. (dat hebben we net bedacht, ongeveer net voor het eten). Het is een nachtsafari noemen ze het. Maar het houdt gewoon in dat je ’s avonds met een boot gaat varen. Als het goed is zien we slangen en krokodillen en schildpadden. Dat stond in ieder geval op de brochure. Maar, je weet maar nooit. De tour is ook sinds deze week pas open. Alles is hier helemaal overstroomd omdat het natte seizoen net is geweest. We kunnen ook de meeste wegen niet op. We hebben trouwens ook besloten dat we hier geen zes dagen meer blijven. We hebben een ander hoteliets gemaild en daar gaan we nu een dag eerder heen. Dus dat is dan vijf daagjes hier. Aangezien er door die afgesloten wegen niet genoeg te doen is voor 6 dagen hier… Oh en ons internet houdt misschien vandaag op. Daar ben ik zelf niet zo blij mee maar je kan vanuit hier niet verlengen. We hebben het wel geprobeerd maar de kans is groot dat we hem pas in Darwin weer kunnen opwaarderen (hij werkt als een prepaid telefoon). Maar daar hopen we maar gewoon niet op. Nu ga ik zo alvast weer wat foto’s op de blog zetten en dit erop plaatsen :]. xxxx