Daytona, Bahamas, Jamaica, Kaaiman, Mexico

15 juli 2010 - Palm Coast, Florida, Verenigde Staten

Coke Zero 400

Zaterdag 4 juli (vervolg)

Vanavond zijn we dus op weg gegaan naar de Daytona Speedway voor de nascar race. Het was er echt heel erg druk. Als je aan komt rijden word je gelijk naar een gigantische parkeerplaats (lees: grasveld) geleid. Op de parkeerplaats staan allemaal mensen met hun tentjes en barbecues gewoon daar avond te eten. Als je geparkeerd hebt moet je een stuk lopen naar een shuttle. Voor de shuttles hier gebruiken ze allemaal schoolbussen. De schoolbussen waren duidelijk gehuurd aangezien er boven de stoelen stond welk kind er normaal op die plek zit. De parkeerplaats lag trouwens helemaal vol met bierblikjes en sommige mensen waren er al niet meer helemaal bij. Een man achter in de bus bleef telkens maar schreeuwen: riding on the t-wagon. Geen flauw idee wat het betekent, maar we gokken dat hij er een schoolbus mee bedoelt. Met de schoolbus werden we naar het stadion gebracht. Daar konden we dan eerst nog een stuk lopen voordat we eigenlijk echt in de buurt kwamen van het daadwerkelijke stadion. Je mag eerst ook nog door een soort markt heen waar je kleding en petten enzo kunt kopen. Daarna konden we het echte stadion in en mochten we onze plaatsjes gaan zoeken. We zaten heel goed vond ik, wat ik eigenlijk niet had verwacht. Maar de racebaan is een soort van ei-vormig iets. Net als een hardloopbaan. Wij zaten recht voor het scherm (ja er is een scherm, waarop je ziet wat de mensen ook op tv zien voor als de auto’s aan de andere kant van de baan zijn…) En we konden een bocht zien. Bij nascar is het zo dat je eigenlijk het beste zit als je zo ver mogelijk van de baan af zit, omdat je er dan het meeste van ziet. In het midden van de baan ligt namelijk een grasveld en die staat vol met campers en caravans. Dat is ook een soort plaats die je kunt kopen, om de wedstrijd daar vandaan te bekijken. Niet dat je dan veel ziet, maar het gaat om het idee. Voordat de wedstrijd begon was er eerst nog een concert van Darius Rucker. Je kent z’n naam waarschijnlijk niet, maar ik kende een paar liedjes die hij zong wel, dus ergens moet hij toch bekend zijn.

Als het concert afgelopen is, is het onderhand begonnen met regenen. Wij hebben poncho’s meegenomen en we zitten samen met allemaal andere mensen in leuke gekleurde zakken dus op onze plastic stoeltjes. Het probleem wat met de regen komt is dat de auto’s niet rijden, omdat het te gevaarlijk is… We kregen dus een rain delay. Na een tijdje stopte het met regenen, en het enige probleem wat er dan nog is, is dat de baan nat blijft. Dus toen kwamen er gigantische blaasmachines de baan op om hem droog te blazen. Dit heeft denk ik wel een uur geduurd, maar daarna was het ook wel droog. Dat mocht ook wel, want de motoren maken zo’n herrie dat iedereen steeds z’n oren dicht hield. (achteraf hadden we ook bedacht dat we voortaan oordopjes of iets mee moeten nemen, omdat ook de auto’s niet geruisloos rijden…)

Toen begon eindelijk de wedstrijd. Het is eigenlijk heel simpel. De gene die het eerste 160 rondjes heeft gereden wint. De wedstrijd wordt gestopt met ernstige botsingen (rode vlag), je moet langzaam rijden bij kleine botsingen en als er voorwerpen op de baan liggen (gele vlag) en bij groen mag je weer rijden. Eerst reden alle auto’s een paar rondjes gewoon om op gang te komen. (in totaal 43). Ze waren allemaal al voorgesteld met een hele show waarin veel mensen uit het leger voorkwamen (morgen is het independance day). De mensen om me heen kwamen niet allemaal even intelligent op me over. De man achter ons had een vocabulaire die bestond uit drie woorden: oh yeaah?? En booooo. Heel schokkend,. Haha. En de man naast ons die wees bij iedere ronde de auto waar hij voor was aan als hij langs kwam. Dus iedere ronde stak hij zn vinger weer uit en ging die weer van links naar rechts wijzen… De auto’s maken een heel hard geluid, dus iedere ronde als ze vlak voor me waren deed ik zo ongeveer mn oren dicht. Het leuke aan deze sport is eigenlijk als ze botsen. En gelukkig hadden we daar een goede wedstrijd voor aangezien er uiteindelijk maar 19 over de finish heen zijn gereden volgens mij. En dat scheelt toch wat met 43. We hebben auto’s in brand zien staan (motor ontploft of iets dergelijks) en we hebben hele stukken eraf zien vliegen doordat ze tegen elkaar of tegen de zijkant aan botsen. Erg leuk 8D, haha. De auto’s rijden trouwens constant rond de 310 km/h voor als je je dat af vroeg. Na de race was er nog een heel mooi vuurwerk omdat het dus 4th of July was. Dat vieren ze hier heel groots (de winkels hangen vol met kleren in de kleur van de Amerikaanse vlag). En zelf heb ik nog nooit zo’n mooi vuurwerk gezien. Sowieso heb ik behalve deze keer alleen vuurwerk van dichtbij gezien op de twee keren dat ik met nieuw jaar in Nederland was en dan in Disney. Maar goed, het was echt heel erg mooi om te zien dus dat was wel weer leuk. Na de race mochten we weer terug wandelen en met de bus naar onze auto. Alles was eigenlijk wel goed geregeld als je bedenkt hoeveel mensen er waren, wat je had niet echt bijzonder veel last van de drukte. En de waren denk ik om iets na tweeën thuis. Toen zijn we snel ons bed in gedoken aangezien we over een paar uur weer op moesten staan op weg naar de cruiiiisee.

Port Everglades

Zondag 5 juli

Vandaag is dus de eerste dag van onze cruise. We moesten vanuit Palm Coast vier uur rijden naar Fort Lauderdale. Daar was de haven van de boot. Toen we in de haven aankwamen zagen we al meteen een cruiseschip staan. Deze bleek later niet van ons te zien maar er gingen meerdere cruiseboten hiervandaan. Wij gingen varen met de Emerald Princess van de Princess cruises. (Die andere boot heette de Liberty of the Sea en die heeft precies dezelfde route gevolgd als wij kwamen we later achter…) Maar goed, je werd dus naar de haven van jou cruiseschip geleid en daar kon je dan eerst je koffers afleveren. Deze werden gelijk naar je kamer gebracht zodat je er zelf niet voor hoefde te zorgen. Daarna hebben we onze auto geparkeerd in de parkeergarage en konden we naar de hal lopen waar je in moest checken. Daar werd er per deck ingecheckt. Het schip had namelijk 19 verdiepingen, en iedere verdieping is weer anders. Sommige hebben geen kamers en andere hebben alleen maar kamers etc.. Bas en ik hadden nog geen kamer aangewezen gekregen, maar pappa en mama wel dus konden we naar hun rij toe. Mn ouders zijn uiteindelijk op deck 9 Dolphin terecht gekomen en Bas en ik op deck 5 Plaza. Hoe hoger je zit hoe beter, aangezien je dan een mooier uitzicht hebt. Bas en ik keken vanuit ons raam ongeveer op de zee uit, maar het was alsnog mooi om te zien. Pappa en mama hebben een hele grote kamer met een soort zitruimte erbij en ook een balkon, dus die zitten heel goed. Deck 5 bleek eigenlijk ook heel laag te zijn, aangezien passagiers niet lager dan deck 4 slapen. Na het inchecken werd er een foto van ons gemaakt voor een leuk welkomstscherm en daarna mochten we naar binnen. We hadden van 12 tot 4 om het schip te verkennen daarna zou er een veiligheidsoefening zijn, zodat je weet wat je moet doen als het schip zinkt. Die vier uur om het schip te verkennen heb je ook wel nodig. Bas en ik hebben een boekje op ons bed gekregen, omdat we in de leeftijd van 13 – 17 jaar zitten. Het is een activiteiten schema en een uitnodiging voor het teen center, waar we ons voor in kunnen schrijven. Het schip ziet er trouwens als volgt uit: je hebt deck 4 waar nog een paar mensen slapen en wat als deck wordt gebruikt om aan land te komen. Dan heb je deck 5, het plaza deck. Hier slapen Bas en ik dus, en je hebt er een aantal restaurants en cafeetjes. Hetzelfde geld voor deck 6. Op deck 7 is ook nog een casino en zijn er winkels. Op deze drie vloeren zijn ook nog een theater voor films en nog een aantal andere plekken waar ’s avonds optredens en dergelijke zijn… Deck 8 t/m 12 hebben alleen maar slaapkamers. Deck 13 bestaat niet, want dat brengt ongeluk. Deck 14 heeft een zwembad en verder kamers. Deck 15 is het deck met een buffet die 24/7 open is en er zijn twee zwembaden. Eentje daarvan is ook movies under de stars, wat betekent dat er een heel groot bioscoopscherm boven het zwembad hangt waar je ’s avonds films kunt kijken. Deck 16 heeft ook weer een zwembad en hier slapen al geen mensen meer. Deck 17 is het deck met het teencentre. Ook de kleinere kinderen hebben hier een soort ruimte. Verder is er op deck 17 nog een zwembad een fitnesscenter en een sauna en massage gebeuren. Op deck 18 is de nightclub, waar meestal alleen mensen van 18 en ouder in mogen. En dan heb je nog deck 19, waar een basketbal/ tennis/ voetbalveld is en een mini-golf baan.

Om vier uur hadden we toen dus de veiligheidsoefening. Iedereen moet dan terug naar zn kamer, zn zwemvest halen en naar een afgesproken plek gaan. Je plek staat op je zwemvest geschreven. Mn moeder en ik moesten naar D. Dat was in de Explorers Lounge, waar de rest van de dagen steeds de gemaakte foto’s zouden hangen. Daar werd uitgelegd je je zwemvest goed om moest doen en werd je cruise pasje gescand om te kijken of je er was. Na de veiligheidsoefening zijn we naar deck 15 gegaan (we waren niet de enige met het idee), omdat het schip bijna uit zou varen. Dus daar hebben we gestaan. We werden omsingeld door de coast guard, zodat er geen rare mensen aan boord proberen te komen en uiteindelijk mochten we weg varen…

Na overal achter te zijn gekomen zijn we gaan eten in Da Vinci, een van de grote restaurants hier waar wij in mogen. Al het eten is gratis, het zit bij de prijs inbegrepen. Zo is er op deck 15 ook een soort bar waar je heel de dag ijs, pizza en hamburgers kunt halen. In het restaurant moet je verplicht nette kleding dragen, anders mag je er niet eten. Nou zijn jurkjes wel gewoon goed gekeurd, maar je mag geen zwemkleding aan en geen korte broek of hemdjes.

Na het eten hebben bas en ik ons ingeschreven bij het teen center en toen zijn we daar ook gebleven. Het is er heel erg leuk. Er zijn blijkbaar 300 mensen in onze leeftijdsgroep aan boord. We hebben eerst een soort raar kennismakingsspel gedaan, waarbij de meiden in een cirkel stonden en de jongens er omheen moesten lopen. En dan iedere keer als de muziek stopte moest je zomaar aan degene tegen over je een vraag stellen en een gesprek beginnen. Daarna moesten we zelf vragen gaan bedenken voor een soort quiz van de jongens tegen de meisjes die we daarna hadden gedaan. Toen dat voorbij was (meisjes gewonnen natuurlijk…) mochten we gewoon gaan airhockeyen enzo. Ze hebben er ook nog van die voetbaltafels en allemaal ps3’s waar vooral op geguitarhero’d wordt, aangezien ze hier van die hele band sets hebben. Het is in ieder geval een leuke manier om mensen te ontmoeten hier… Pappa en mama zijn deze avond naar een show geweest. Iedere avond is er weer wat anders. Er zijn allemaal zangers en ook komieken dus die vermaken zich wel…

Princess Cays, Bahamas

Maandag 6 juli

Vandaag kwamen we aan bij de Bahamas. De Bahamas bestaan uit heel veel kleine eilandjes dus iedere cruise maatschappij heeft in principe zijn eigen eiland daar gewoon gekocht. Princess heeft dat dus ook gedaan en het eiland waar wij heen gingen heette daarom ook Princess Cays. Op ieder eiland kan je een tour doen, maar dan moet je die wel boeken en voor dit eiland hebben wij dat niet gedaan. Op het eiland is eigenlijk niet bijzonder veel te doen aangezien het niet echt een geschiedenis of iets dergelijks heeft of oude gebouwen die je kunt bekijken. Maar er is een heel mooi strand en daar hebben wij dus ook eigenlijk de hele ochtend / begin van de middag gelegen. Het water schijnt ook goed te zijn voor snorkelen. Het was heel doorzichtig en je kon de vissen gewoon onder je zien zwemmen wat best wel grappig is. Na het zwemmen hebben we nog ergens gegeten hier op het eiland (ook gratis, echt zo raar is dat hahah) en daarna zijn we weer terug naar de boot gegaan. Bas en ik zijn toen naar het center gegaan en daar hebben we volgens mij geairhockeyd en we hebben geminigolfd met nog een aantal mensen. Na het avondeten zijn we hier ook weer naar terug gegaan. Iedere avond hebben ze allemaal activiteiten gepland. Vanavond gingen we eerst een soort spel doen wat survivor heette. Dan zat je in groepen in gedeeld en moest je rare opdrachten uitvoeren zoals een sinaasappel aan elkaar doorgeven met je kin. Daarna was er nog casino night, dus konden we gaan pokeren en alles. Heel veel hebben we daarvan niet gespeeld dus zijn we naar het buffet gegaan, wat uiteindelijk op deze cruise een gewoonte begon te worden. Iedere avond ging het ongeveer zo: Lets go to the buffet! What time is it?? 2 am. Okay, lets go. Het buffet is toch altijd open. Soms zijn we wel in een andere ruimte gezet die op dat moment niet werd gebruikt omdat we anders teveel lawaai maakten, maar goed. ’s Avonds heb je eigenlijk ook geen andere keus, want om 1 uur gaat het center dicht. Hij is dicht van 12 tot 2 omdat de begeleiders die daar staan dan lunchen en van 5 tot 7 omdat ze dan avond eten. Wat betekent dat rond die tijd iedereen ergens anders hangt. Later die avond zijn we ook nog naar deck 14 gegaan waar we een tijdje hebben gestaan, wat wel vet was. Het ziet er best eng uit hoe de boot zo beweegt als het donker is. Je zou zo overboord kunnen springen…

Maar ach, morgen is er een fun day at sea, zo heet dat. Dan ben je gewoon een dag aan het varen en ga je niet van het schip af. Ik ben er vooral heel erg blij mee omdat Nederland morgen speelt, dus kan komt het goed uit omdat we het kunnen kijken…

Fun day at sea

 

Dinsdag 7 juli

 

Vandaag begon weer gewoon met een ontbijtje bij het buffet. Daarna zijn Bas en ik gaan minigolven, wat trouwens heel warm is omdat je midden in de zon zit. Ja het is hier warm weer, de Bahamas waren bewolkt dus dat is een beetje jammer, maar vandaag is het gewoon een helemaal blauwe lucht. ’s Ochtends zijn we met een aantal mensen gaan minigolven en daarna zijn we naar een zwembad gegaan. Het was een klein zwembad (alle zwembaden zijn hier best klein omdat het water anders alle kanten op zou gaan doordat het schip beweegt…) Met het zwembad kon je perfecte draaikolken maken en er kwamen kleine kindjes in zwembad in springen die dat helemaal geweldig vonden haha. Maar goed, daarna zijn we naar het grote scherm gegaan bij het zwembad op deck 15 (movies under the stars), omdat daar Nederland – Uruguay werd uitgezonden. We gingen aan de rand van het zwembad zitten en je kon het echt goed zien. En er bleken ook best veel Nederlanders op het schip te zitten, aangezien er ineens allemaal mensen in oranje shirtjes waren. (de mensen in het center komen trouwens vooral niet uit Nederland, bijna iedereen komt uit USA, er zijn er een paar uit Canada, Engeland en Zuid-Amerika) De wedstrijd was heel leuk om zo te zien en er kwam ook een klein meisje naar ons toe die een Ariël fan was. Ze was heel schattig en van haar vader kregen we toen een smoothie, omdat we aardig tegen haar deden, wat wel grappig was. Na de wedstrijd hebben we weer geminigolfd en daarna zijn we nog naar het center gegaan. Overal waar je kijkt zie je nu verbrande mensen. Je zit toch meer in de zon dan je denkt en mijn schouders zijn ook best verbrand maar ik ben nog lang niet de ergste. Voor het eten moeten we ons dit keer wat meer klaar maken, omdat het formal night is. Dat is heel leuk om te zien want dat betekent dat je in echt nette kleren moet. Dus er lopen allemaal vrouwen in gala en cocktail jurken en mannen in pakken. Er lopen ook heel kleine jongetjes in pak, wat trouwens heel schattig is haha. Voordat we gaan eten zijn Bas en ik eerst nog foto’s gaan kijken. Op ieder eiland kan je een foto laten maken, en er was er dus ook eentje gemaakt bij aankomst. Verder staan er iedere avond over de boot allemaal schermen verspreid met verschillende achtergronden waar je je foto kunt laten maken en ’s avonds bij het diner komen er ook mensen langs. Deze foto’s worden dan vervolgens allemaal voor je afgedrukt en komen gesorteerd op grote rekken te hangen. Die kun je dan zelf bekijken en als je ze wilt hebben kan je ze bestellen. Het is trouwens wel een heel gezoek naar je foto’s en soms is het ook nog zo dat die van jou perongeluk niet wordt afgedrukt, dus dan kan je daar lang blijven zoeken… Maar na ons netjes aan te hebben gekleed hebben we dus avond gegeten weer in de Da Vinci. We hebben nu al best vaak dezelfde ober gehad, wat wel grappig is. Wij hebben any time dining, wat betekent dat je gewoon wanneer je wilt naar een restaurant van je keuze kunt lopen en als er dan plek is krijg je een tafel. En als er geen plek is krijg je een soort zoemer die gaat trillen en geluid gaat maken als je tafel klaar is. Je kunt ook nog een vaste plek hebben. Dan zit je of in shift 1 of in shift twee. Dan heb je een vast restaurant, met een vaste tijd om te eten en een vaste ober. Na het eten zijn we weer naar het center gegaan. Oh nee, we hadden eerst nog foto’s laten maken met een achtergrond erbij. Maar daarna dus naar het center. Vandaag was er een teen dating night spel, waarbij drie bachelors vragen moesten beantwoorden. (ik weet niet of je wel eens zo’n spel op tv hebt gezien…) maar dat was in ieder geval heel grappig. Daarna was er ook nog karaoke, wat altijd grappig is. Een jongen kon heel goed zingen, wat ik wel een beetje flauw vond want in karaoke hoor je slecht te zijn, haha, maar goed. We liggen echt steeds later in bed. Bij het buffet kun je je goed vermaken en de hele boot zit vol met liften wat ook erg leuk is. Dan kan je gewoon op de grond gaan zitten in de lift en heen gaan waar je wilt. Na een paar minuten stil staan gaat het licht in de lift automatisch uit en als je in de deuropening blijft zitten gaat deze ook na een paar minuten luid piepend automatisch dicht. Best grappig toch ;P. Vandaag zijn we trouwens langs Cuba gevaren, wat echt een gigantisch groot eiland is. Het is het grootste eiland in het Caribische gebied. En we moesten er langs omdat we nu op weg zijn naar Jamaica…

Ocho Rios, Jamaica

Woensdag 8 juli

Vandaag zijn we dus aanbeland in Jamaica. Hier hebben we een tour geboekt dus we moeten al vroeg op. Als we van boord gaan zie je echt overal mensen staan. Het is niet helemaal tactisch georganiseerd. Er rijden overal allemaal busjes doorheen die mensen van de ene plek naar de andere brengen en waar mensen instappen, omdat het hun tourbusje is. Er staat één hele lange rij, die is niet voor ons, maar voor mensen die een waterval gaan beklimmen. Wij gaan in een veel kortere rij staan. (met twee mannen met een cowboy hoed en verder een stel oude echtparen). We stappen allemaal in een busje en gaan met onze gids (die trouwens heel aardig is) naar een botanische tuin. Persoonlijk vind ik bomen en planten helemaal niks, maar het hoort bij de tour. Het is al snel duidelijk dat ontzettend veel tours hier langs worden geleidt, aangezien er heel veel busjes staan. We krijgen een gids die ons de namen van de planten vertelt. Ondertussen worden we een aantal keer gestopt om geld uit te geven. Eerst wordt er een foto van ons genomen (die trouwens leuk was, dus die hebben we toch maar gekocht) en daarna komt er een man die vuur eet van die stokjes en daar ook mee jongleert (hij zegt daarna: okeee ik kom nu langs voor tips, dus hij verwacht ook gewoon dat we hem wat geven wat ik persoonlijk een beetje raar vind…) en ook worden we nog langs een man met een papegaai geleid (als je met hem op de foto wilt kost dat je dan geld.) Na de tour langs de bomen kunnen we nog een museumpje in die daar is. Die is op zich best interessant. Er is allemaal informatie over de slaventijd in Jamaica. Er staat bijvoorbeeld ook een mensenval. Ik weet niet of je wel eens van een berenval of iets dergelijks hebt gehoord maar het is gewoon zo’n grote klem maar dan voor slaven dus, voor als ze probeerden te ontsnappen. Na het rondje in de botanische tuin brengt de gids die we daar hebben gekregen ons ook nog naar een uitkijkpunt over Jamaica bij een waterval. Het is een heel groen eiland en bestaat dus uit bijna alleen maar begroeiing. Huisjes zie je amper, alleen aan de kust. En je kan vanaf hier ook mooi twee cruise schepen zien staan.

Na de tuin gingen we weer op stap door naar Murphy Hill. De gids van ons busje begint ondertussen vrolijk Jamaicaanse liedjes te zingen. Dat was ook wel grappig om te horen, het waren allemaal Engelse liedjes die over Jamaica gingen. Ondertussen rijden we langs heel erg veel verkopers. De mensen lijken hier heel aardig, maar ik heb het idee dat het vooral ook is omdat ze je wat proberen te verkopen. Als we aankomen bij Murphy Hill is het eerst wat er dan ook tegen mij wordt gezegd, hey you’re a pretty girlll, come here, come here. Ja ja, ze staat naast haar armbanden kraampje. Maar goed. Oh wat hier trouwens raar is zijn de klerenhangers. Wij hebben altijd zo’n driehoek eigenlijk met bovenop een haak. Maar hier hebben ze ook iets voor bij de heupen er gelijk aan zitten en als je ze bekijkt lijkt het net alsof het hele shirt gelijk is uitgerekt zulke grote heupen verwachten ze dat je hebt… Maar goed, Murphy Hill was een uitkijkpunt. We kregen er punch (fruit of rum) en konden daar foto’s maken. Ze hadden ook een soort vissenkwekerij, wat eigenlijk inhield dat ze een aantal vijvers hadden met vissen erin.

Jamaica betekent trouwens land van groen en water (bedacht door de oorspronkelijke bewoners – Arawakken – die nu uitgeroeid zijn door Europese ziektes ed. je kent het verhaal…) De beschrijving van het land klopt ook heel goed. Wij zitten dus in het plaatsje Ocho Rios, wat acht rivieren betekent omdat er acht rivieren door dat plaatsje heen gaan.

Na het uitkijkpunt zijn we verder gegaan naar een oude plantage. Het hoofdhuis is nog in zijn oorspronkelijke staat gehouden en staat dan ook vol met antieken. Vroeger werkten hier dus allemaal slaven. Om het huis is heel veel grasland, waar vroeger dus de plantages waren. Na een rondleiding door het huis mochten we eten in de echte eetkamer en daarna gingen we nog naar de keuken, waar we informatie kregen over wat ze met de verschillende planten allemaal deden. Ze hadden in het huis trouwens ook een spel dat dacht ik skittels heette. Het is een soort tafel waar je poppetjes op zet. In die tafel zitten ook gaten en jij moet dan proberen om een bal in het gat te rollen zonder de poppetjes omver te gooien, heel grappig. Er zat trouwens ook echt een ei bij ons aan boord, nou het is in ieder geval een vrouw die steeds domme opmerkingen maakt en iedereen lacht haar steeds uit, maar dat heeft ze zelf volgens mij niet door. Ze vroeg zich bijvoorbeeld af waarom de Spanjaarden eigenlijk zo gemeen waren voor de slaven, maar goed…

Na de plantage zijn we naar het stadje terug gereden. Ik vind dat ze hier trouwens maar slecht rijden en ik heb steeds het gevoel dat we worden aangereden. Ze rijden hier links, al ben ik daar onderhand wel aan gewend geraakt maar de wegen zijn ook heel slecht waardoor mensen om de gaten heen gaan slalommen, wat de rijstijl niet verbetert. In het stadje worden we precies voor één winkel neergezet en zo ongeveer naar binnen geduwd. Persoonlijk vind ik dat niks, ik kies zelf wel waar ik wat wil kopen en iedereen volgt je, wat ook nogal irritant is. Dus wij zijn de winkel uit gelopen en zelf andere winkels gaan zoeken voor onze souvenirtjes. In de stad lopen trouwens allemaal mensen met van het rastahaar en ze zeggen hier heel vaak ‘ja man’ wat heel grappig klinkt. Vooral als Amerikanen het na proberen te doen haha, maar goed. Na het winkelen stappen we weer terug in het busje en rijden we terug naar de boot. Als je weer aan boord wilt gaan moeten al je tassen door een scan apparaat en ga je zelf door zo’n detector apparaat net als op vliegvelden. En je moet je pasje scannen om te laten weten dan je weer aan boord bent. Als je de boot uit gaat moet je hem namelijk ook scannen. Iedere keer als je pasje gescand wordt komt je foto op het scherm van de bewaker (die foto is op de eerste dag gemaakt) zodat ze kunnen zien of jij het wel bent… ’s Middags zijn we ook nog gaan basketballen op het basketbalveld en hebben we weer geminigolft. Er is trouwens ook een jongen aan boord die heel erg op Justin Bieber lijkt en hij werd vandaag achtervolgd door allemaal wilde meisjes, haha. maar goed.

Daarna zijn we weer gaan eten en ’s avonds was er een hot tub party. Eerst waren we nog in het center geweest, waar ik hard aan het rock band was geslagen en daarna mochten we naar het zwembad. Het zwembad was dus ’s avonds voor ons open gehouden en we mochten met zn allen zwemmen. En ze hadden daar ook eten en drinken en muziek dus wij vermaakten ons wel. Na de hot tub party zijn we nog naar deck 15 gegaan waar een optreden was en waar iedereen aan het dansen was, dus daar hebben wij ook nog even gestaan. En daarna zijn we weer is naar het buffet gegaan. Het is best raar dat je iedere dag toch weer nieuwe mensen leert kennen, ook al denk je dat je onderhand iedereen die bij het center is al kent er zijn steeds weer nieuwe mensen. Pappa en mama gaan weer naar een show. Ze zijn ondertussen al naar een aantal concerten gegaan en ook nog naar een goochelaar die ook grapjes maakt zegmaar, haha. Maar dat was dus Jamaica, en morgen gaan we naar de Kaaimaneilanden.

George Town, Grand Kayman

Donderdag 9 juli

Vandaag zijn we dus aangekomen bij de Kaaimaneilanden. We hebben hier weer geen tour geboekt dus we ontbijten rustig, maken ons klaar en checken uit van het schip. Hoe je op een eiland komt verschilt trouwens ook nog. Bij sommige eilanden (zoals Jamaica) kun je gewoon aanmeren aan het land en loop je de boot af en bij andere (zoals hier en de Bahamas) moet je met een bootje naar het land varen. Dan sta je eerst in een lange rij om op een bootje geladen te worden. De bootjes zijn best wel klein maar er gaan toch per keer zo’n 70 mensen in...

Op het eiland gaan we gewoon rondlopen. Er staan nog twee andere schepen aangemeerd dus het is er heel druk. De Kaaimaneilanden zijn oorspronkelijk pirateneilanden geweest. Hier verzamelde de piraten zegmaar. Overal hebben ze ook een soort beelden van bekende piraten staan waar je dan mee op de foto kunt. Hier hebben we op het eiland vooral gewoon rondgelopen. We zijn een aantal winkeltjes in geweest en ik heb ook in ongeveer ieder winkeltje die we in zijn gegaan wat gekocht… Op dit eiland is er ook nog een andere grote stad en die heet Hell, dat is gewoon de echte naam. Daar gingen nog een aantal tours naartoe. Het schijnt dat de mensen die de plek hebben ontdekt het zo lelijk vonden daar dat ze het Hell hebben genoemd. Ze hadden toen gezegd: this is wat hell must look like…

De Kaaimaneilanden staan bekend om de goedkope sierraden en daar gaan wij dus ook naar opzoek (zonder succes trouwens). Het valt ons nogal tegen, omdat de meeste winkels die je voorbij loopt toch echt kettingen verkopen die in de duizenden dollars kosten. Wat toch echt iets te veel van het goede is. Maar goed, na het winkelen zijn we nog wat dieper het eiland in gelopen (verder van de kust af). Grand Kayman is een heel mooi en netjes eiland. Het zijn allemaal mooie huisjes met groene tuintjes en het is er heel schoon. Na nog wat langer rondgeslenterd te hebben zijn we weer terug aan boord gegaan. Bas is toen naar bed gegaan en ik ben met wat mensen rond gaan lopen en heb geshuffelboard (is een spel) en geminigolft. (ik snap echt niet hoe je dat woord schrijft, er blijft maar een rode streep onder staan, haha) Ook heb ik de boot uit de haven zien varen, wat er toch leuk uit blijft zien. ’s Avonds na het eten was er eerst een soort disco in de nightclub waar je heen kon. Bas en ik zijn wel even gaan kijken, maar ik vond het persoonlijk niet veel voorstellen. Toen het was afgelopen was er een airhockey competitie en daarna gingen we naar het grote scherm van movies under the stars waar guitar hero op werd aangesloten, zodat je zo tegen elkaar kon spelen. Dat was eigenlijk een beetje saai, omdat de mensen niet zo goed waren dus toen waren we weg gegaan naar het buffet en daarna hebben we ergens op deck 11 bij de liften op de trap gezeten. Ook zijn we nog naar de voorkant van het schip gegaan, waar je heel mooi kan zien hoe je vaart.

Cozumel, Mexico

Vrijdag 10 juli

Vandaag weer vroeg op want we moesten negen uur klaar zitten voor vertrek van onze tour in de theater zaal. We zijn vandaag aangemeerd (met weer drie andere cruise schepen) op Cozumel. Een eiland van Mexico voor de kust van het Mexicaanse vaste land (bij de Yucatán). Met onze tour gaan wij eerst met een boot vanaf Cozumel naar het vaste land en vanaf het vaste land dan nog met een bus naar een gebied waar vroeger de Maya’s leefden en dus nog tempels en dergelijke te zien zijn. Het theater is helemaal volgepropt met mensen die net zo’n tour gaan doen als wij. De veerboot waarmee we naar het vaste land gaan zit helemaal vol (en kan 500 mensen hebben). In het begin voor we het theater in gingen kregen we een sticker die bij onze tour hoorde en na het varen (ik sliep op de boot dus daar heb ik niet bijzonder veel van mee gekregen) kregen we weer een sticker opgeplakt die ons verdeelde over vijf verschillende bussen die helemaal vol werden gepropt. Onze gids vond ik persoonlijk niet heel erg goed. Nou hij was trouwens wel heel aardig en hij wist heel veel van de maya’s maar de microfoon stond zacht dus ik hoorde hem niet zo goed. En aangezien we in Mexico zijn werd zijn Engelse uitleg afgewisseld met Spaans wat het erg verwarrend maakt. Hierdoor zag je dan ook dat alle mensen om je heen langzaam in slaap vielen, wat best zielig is voor de gids maar toch. Ook ik heb op een gegeven moment niet meer mee gekregen wat hij allemaal vertelde. Onderweg zijn we nog ergens bij een groot souvernirgebouw gestopt. Alles was er ontzettend duur dus wij hebben er niks gekocht. Het was gewoon een stop van een half uur waar toeristen hun geld uit konden geven. En de wc’s waren trouwens heel vies. Sta je al een eeuwigheid in de rij (want dat hoort helaas bij vrouwen wc’s) en er vervolgens achter te komen dat het doorspoelwater geel is wat er heel erg vies uit ziet. Maar goed. Het regende de hele dag hard dus ik was al blij dat we gewoon weer in het busje konden zitten. Na deze stop zijn we doorgereden naar Tulum. We hebben er gewoon iets van drie uur over gedaan om er te komen wat ik persoonlijk een beetje overdreven vond, maar er was niks aan te doen.

In Tulum regende het nog steeds heel hard. Er is pas een orkaan over Mexico heen gegaan en orkanen hebben altijd een soort vlagen van regen die er nog achter aan komen en dit was er dus eentje van. De straten waren helemaal overstroomd en het stonk er heel erg omdat volgens mij de riolen ook overstroomd waren waardoor dat dus naar boven kwam, heeel vies. We gingen eerst langs een aantal souvenirwinkeltjes en liepen toen, het water zoveel mogelijk ontwijkend, door naar de gebouwen. Onderweg kwamen we weer allemaal mannetjes tegen die je met je op de foto wilde. Ze zijn dan helemaal verkleed en geschminkt en dan kost het 5 dollar om met ze op de foto te gaan wat toch een beetje overdreven is. Bij de tempels kregen we een rondleiding van onze busgids. Eer we ook maar bij het eerste gebouw aangekomen waren was iedereen al totaal doorweekt en sopte iedereen in zn schoenen…

De gebouwen zijn heel erg mooi en je kan er heel veel van zien omdat ze nog zo goed bewaard zijn gebleven. Het is alleen jammer dat je met zo’n grote groep op een tour gaat want je verstaat de helft niet van wat de gids je vertelt. Ook mag je tegenwoordig niet meer naar binnen de tempels in om de tempels mooier te houden, wat begrijpelijk en ook wel jammer is. De Maya’s hebben over de religieuze dingen allemaal heel goed nagedacht. Er zijn allemaal beelden op de zijkanten met verschillende religieuze betekenissen. Ook hebben bepaalde tempels gaten erin zodat ze met een bepaalde stand van de zon precies het juiste licht geven. Er is allemaal over nagedacht. Één tempel had bijvoorbeeld een gat erin die precies mooi zou zijn op de dag dat het winter wordt. Er liep een man met een fotoboek rond en op die foto’s kan je dan zien dat het ook echt heel mooi is. Verder heb ik niet heel veel gehoord over de Maya geschiedenis behalve dat ze aan vieze religieuze offers deden. Na een korte rondleiding mochten we zelf ook nog eventjes rondlopen. Wij zijn toen wat eten gaan halen, omdat we ondertussen nog niet hadden geluncht (en het is na tweeën, wat een best lange tijd is tussen dat en een ontbijt rond half 8). Na het eten zijn we nog even wat winkeltjes gaan bekijken. De verkopers hier zijn weer ontzettend irritant. Ze komen gelijk naast je staan en al zeggen ze niks, ze staren je wel aan. En daar irriteer ik me altijd heel erg aan waardoor ik liever niks koop, maar goed. Na al dit konden we weer terug in de bus en de boot en na drie uur waren we weer terug op Cozumel. Wat niet eerlijk was is dat het daar wel heel de dag droog is geweest, haha. Maar ach. Persoonijk vond ik vandaag te lang rijden wat het niet helemaal waar was als je bedenkt wat we hebben gezien, maar goed. ’s Avonds was het weer formal night dus wij hadden ons weer mooi aangekleed en zijn weer op de foto gegaan. De man die dit keer de foto’s maakte was een stuk professioneler vond ik. En ze maken echte fotograven fotos. Wij hadden bijvoorbeeld gewoon een zwart scherm als achtergrond en dan bedenkt de man allemaal composities voor de foto’s. Morgen zijn ze er als het goed is en dan kunnen we gaan kijken of er mooie tussen zitten. Na het avondeten gingen we naar het center. Daar werd er bij de movies under the stars Avatar gespeeld waarvan ik een stukje heb gekeken. Tussendoor zijn we ook nog ergens weer met allemaal mensen in het buffet gaan zitten. Toen er meerdere mensen weggingen hebben we ons verplaatst naar de grond op deck 10 en later deck 15, wat heel gezellig was.

Fun day at sea

 

Zaterdag 11 juli

 

Vandaag is de laatste dag alweer van de cruise. Het is zo raar, want het gaat allemaal zo snel. Na een week begin je eindelijk de meeste mensen goed te kennen en dan moet je al weer weg. Vandaag hebben we onszelf wel heel de tijd weer vermaakt. We hebben geminigolft en weer een film gekeken bij de movies under the stars (ik weet niet hoe hij heeft maar hij gaat over een man die doet alsof hij weet hoe het leven in de hemel is…) Verder had ik vandaag met een aantal vrienden afgesproken. Bas was ik al vrij snel kwijt (bleek later dat hij sliep) dus de kamer kon ik niet meer op. Dit probleem hadden heel veel kinderen, want je mag niet ingeschreven op je kamer met twee mensen onder de 21 jaar. Er moet minstens één volwassene in zitten. Maar Bas en ik lagen alsnog bij elkaar op de kamer, wat inhield dat hij met zijn pasje de kamer in kon en ik kon met mijn pasje de kamer van mn ouders in. Maar goed. Ik had die dag bij het buffet nog gezeten. Iemand had mn make-up gedaan. En ik heb toetjes getest (er zit een International Café, vlak naast mn kamer en daar kan je gratis toetjes halen) dus dan hadden we bedacht dat iedereen een andere bestelde en dan konden we proeven. Verder moesten we vandaag inpakken, omdat je je koffers ’s middags al in moest leveren zodat ze de volgende ochtend al gelijk goed klaar stonden. En ik ben nog naar een bubbelbad geweest ergens. Vandaag speelde trouwens Duitsland ook nog tegen Uruguay. Ik heb één doelpunt gezien, omdat het grote scherm toevallig boven de bar hangt, maar verder heb ik er niet echt wat van meegekregen. Ook hebben we vandaag de foto’s nog bekeken. Er zaten een aantal leuke bij en die hebben mn ouders later nog gekocht. Deze avond was er ook nog een soort farewell disco, dus daar zijn we ook nog met heel veel naar toe gegaan. Ik vind het persoonlijk nogal leeg, de ruimtes zijn gewoon veelste groot waardoor het af en toe nog leger lijkt dan op schoolfeesten, maar goed het was wel gezellig. We hebben allemaal namen en facebookpagina’s uitgewisseld en veel foto’s gemaakt voor het feest nog. Na het feest zijn we weer met heel veel naar het buffet gegaan en daar had ik met een paar mensen besloten dat we maar gewoon heel de nacht op gingen blijven. Dus dat hebben we dan ook gedaan. We hebben eerst de Hangover gekeken in iemands kamer. Daarna zijn we wat gaan drinken in het buffet. Ik heb een facebook aangemaakt en Bas ook. Daarna zijn we nog een lift ingestapt en daar hebben we bijna heel de avond gezeten. Een beetje gezongen en dat soort dingen. Vervolgens zijn we nog naar de voorkant van het schip gegaan om de zonsopkomst te zien wat heel mooi is en we hebben de boot aan zien meren, wat ook leuk was. En dat was zo ongeveer wel de cruise. Toen moesten we om zeven uur terug naar onze kamer om alle laatste spullen in te pakken, de tassen weg te halen en nog naar het buffet te gaan voor het ontbijt. Om vervolgens te wachten tot onze tijd werd omgeroepen, zodat we van boord konden… En dat was dan het einde van de cruise, naar mijn idee veelste snel, maar daar is niks aan te doen.. xxxx

2 Reacties

  1. Roberto:
    18 juli 2010
    Klinkt als een super cruise! Moeten we zeker nog een keertje doen!
  2. Donaaaaaaaaaaaaaaaaa:
    23 juli 2010
    wajooo dat klinkt allemaal zo vet dat ik even niet meer weet wat ik moet zeggen. (kan ook komen door de hoevelheid tekst.... ) alhoewel ik niet snap dat je "bijna de hele avond in een lift hebt gezeten"... ???? of is het een lift die net als dat schip mega groot is met een restaurant of bioscoop of zwembad? maar ja, wie bouwt er nou weer een zwembad in een lift? ik snap der in elk geval niets van...
    okeey volgende tekst....
    haha